Snottie 19 Rondje rijden en in gesprek met opa

Rondje rijden en in gesprek met opa

Je moeder blijft maar tegen me zeggen hoe blij ze wel niet is dat ik nu een rijbewijs heb. Dat we ook nog eens vooruit hebben gedacht met het kopen van papa zijn auto want dat moest een gezinsauto worden. Ruim 6 maanden later zet ik je voor het eerst in de auto en zoals ik al eerder beschreef veranderde toen heel mijn leven. Met jou achter in de auto heb ik heel langzaam gereden en heel voorzichtig maar inmiddels weet ik ook dat het je niet uitmaak hoe ik rij. Toch rij is anders met jou in de auto maar over het algemeen is mijn rijstijl voorzichtiger geworden en minder gehaast.

In de eerste weken zijn we niet veel de deur uit geweest met je en je eerste ritje was naar opa’s huis. Al snel kwamen we er achter dat je auto ritjes maar vermoeid vond want zodra de wijk uitreden waren jou oogjes vaak dicht en bleven die vaak ook even een tijdje gesloten. Zelfs overdag viel je dan in slaap en dat voor iemand die overdag eigenlijk nooit wilde slapen en als je dan in slaap was gevallen overdag dan was het vaak maar voor maximaal 30 minuten. Behalve als we een ritje maakte met de auto je kon dat echt een uur en soms nog langer slapen.
Een aantal keer kwam ik thuis van het werk en moest ik maar even een rondje met je gaan rijden van je moeder. Kennelijk wilde je niet slapen en hield je haar wakker want die wilde juist heel graag slapen. Na een schone luier en een flesje zat je dan ook snel in de auto voor een verplicht rondje in de omgeving van ongeveer 15 minuten. Gelukkig voor mij viel je altijd snel in slaap door het geluid en het trillen van de auto. Bij thuiskomst was je dan altijd even wakker op het moment dat ik je in bed legde maar besloot je toe te geven aan je slaap.

Zelf een ritje naar tante B. die aan de andere kant van het land woonde was over het algemeen geen probleem. Met een kleine tussen pauze voor een schone luier en een fles en je was helemaal tevreden. Na een paar maanden ontdekte je dat jij een brommende toon kon maken met je mond en zodra je wakker was in de uit hoorde ik dat geluid. Dit deed je zo vaak dat ik zelfs het geluid dacht te horen als naar mijn werk ging. Ik bedank ome R. voor het feit dat hij het jou heeft aangeleerd.

Zoals elk weekend hebben we maar 1 vaste afspraak en dat is op viste bij opa. Met hem heb je natuurlijk een bijzondere band want je bent immers naar hem vernoemt maar ook al ben je niet zijn eerste kleinkind is er iets tussen jullie. Zodra we bij hem op visite zijn werpt hij direct een blik op jou en het maakt niet uit of je dan slaapt. Ook als hij bij ons komt loopt hij meteen even op je af en zie ik in zijn ogen hoe gek hij op je is.
Nu je iets ouder bent vind je bij opa zitten helemaal geweldig en ga je met je kleine handjes om de grote vingers van opa heen. Jullie hebben ook een soort van geheimtaal want ik versta er helemaal niks van en toch kunnen jullie minuten lang zo tegen elkaar kletsen. Het is echt geweldig om te zien hoe jullie 2 dan diep met elkaar in gesprek zijn en dat terwijl je nog geen woord kan uitspreken. Dat word nog wat als straks kan praten. Hoe vaak zal ik dan wel niet het woord opa horen. Gelukkig is dat nog vele toekomst en mogen we het nu nog doen met gebrabbel tussen jou en opa.