Snottie 23 Het Wonderkind

Het wonderkind

Zoals zoveel dingen gaat het bij jou altijd weer wonderbaarlijk snel. Zo ook het herstellen van de operatie want eigenlijk binnen 1 dag lijk je nergens meer last van te hebben. Behalve als de artsen en zusters je wond even willen inspecteren en als je moeder of ik je wond schoon moeten maken. Gelukkig voor ons ben je meestal niet erg overstuur en ben je snel te troosten met een flesje. We moeten nog even wachten op wat uitslagen en dat geeft je moeder en mij nog even de tijd om te leren hoe we je wond schoon moeten houden. Dat is een intensieve klus vooral om het feit dat je niet mee werkt en alle kanten op begint te draaien.
Uiteindelijk krijgen we te horen dat alle uitslagen positief zijn voor je en inmiddels hebben we het onder de knie hoe we je wond moeten verzorgen. We mogen snel weer richting huis zodat je daar verder kan genezen van de operatie

Ik heb een deja vu met jou achter in de auto en je moeder naast me maar toch is het deze keer totaal anders. Je bent al een paar maanden ouder en vooral sterk geworden. Voor mij ben je geen baby meer maar echt een klein ventje die met de blik in zijn ogen de wereld kan veroveren. Voordat je ontslagen werd door het ziekenhuis hebben we voor het personeel chocolade gekocht en vooral bedankt voor alle goede zorgen. Het zijn allemaal bijzondere en fijne mensen die dit werk doen en daar kan ik alleen maar heel veel bewondering en respect voor hebben.
Je behandelend chirurg kwam nog even langs om afscheid te nemen en te vertellen wat het plan van aanpak is voor de komende maanden. We moeten om de week langs komen voor controle en als alles goed is dan gaan we langzaam afbouwen met de oefeningen. We streven er naar om eind dit jaar (2021) alles afgebouwd te hebben waar door we alleen de jaarlijkse controles nog overhouden. Jouw kennende zijn we al weer ver voor die tijd al klaar met afbouwen want het tempo wat je hebt is soms amper bij te houden.

Met het krijgen van tanden ben je ook snel want daar heb je er inmiddels ook een paar van. Dat was voor je moeder en mij ook een hele ervaring want je was al een paar dagen niet helemaal jezelf en we konden maar niet achter halen wat er met je was. Tot het moment dat we opeens een wit puntje ontdekken bij je en in eerste instantie dachten we nog dat het een restant melk was of zoiets. Al snel gaf de tand zich steeds meer zichtbaar en de tweede liet niet snel op zich wachten. Met gel en druppels van VSM konden we de pijn voor je nog iets verzachten en konden we het ergste voor je onderdrukken.
Het geven van die druppels en je vitamine waren soms echt een opgave bij je. Helemaal in de ochtend want dan had je altijd behoorlijk veel honger. De lepel ging dan ook gretig bij je naar binnen en dan die onbeschrijfbare blik van (dit is smerig) en dan moest er nog een lepel naar binnen bij je. Gelukkig voor jou was daar dan altijd weer die beloning in de vorm van je een flesje melk.

Met de paar tandjes die je hebt vind je het helemaal geweldig om helemaal los te gaan op de 2 bijtringen die je hebt. Uren lang ben je er zoet mee en soms krijg ik maar met moeite die bijtring van je. Wat je ook geweldig vind is om met mijn vingers over de toppen van je scherpen tanden heen en weer te gaan. Dit doe je soms zo lang en druk je zo hard dat ik inmiddels op 2 vingers echt plekjes hebt die open zijn door je tanden.