Snottie 24 Wat ga je snel

Wat ga je snel

Zoals ik in mijn vorige verhaal al schreef ben je soms amper bij te houden en loop je voor op je ontwikkeling. In de laatste weken ben je zoveel veranderd dat ik moet toegeven je geen baby baby meer bent en je duidelijk in een andere fase bent aangekomen. In je gezicht ben je ook echt aan het veranderen en ik begin er steeds meer mijn gezicht er in te herkennen. Met je gelaat kunt je steeds meer emoties tonen en dat is iets wat je zelf nu ook begint te ontdekken. Het is zo bijzonder om van zo dichtbij de ontwikkelfases mee te maken en voor ons gevoel ga je veel te snel. Dat hoor ik alle ouders zeggen en ze vertellen me vooral dat ik er van moet van gaan genieten. Dat is iets wat ik absoluut doe en ook al plaag ik je af en toe een beetje vind ik het geweldig om elke nieuwe ontwikkeling van je mee te maken. Ik kan er uren naar blijven kijken en ook weer keer op keer verwonderen over wat je allemaal al niet kan.

Al snel naar de geboorte toonde je ons jou kracht die je al had in je benen en niet alleen ons maar ook verzorgend personeel deed je ook keer op keer verbazen. Telkens als we aan iets gewent zijn besluit je ons weer te verbazen met een nieuwe ontwikkeling en niet alleen ons maar ook de meiden van de kinderopvang. Zo vond je het opeens nodig om zelfstandig om te gaan rollen. Iets wat mij de eerste paar keren echt in totale verwarring achter liet. Ik wist namelijk toch echt zeker dat je ik jou op je rug had neer gelegd maar hoe kwam je dan in hemelsnaam op je buik terecht. Gelukkig toonde je al snel je nieuwe trucje aan de meiden. Wanneer die vertelde over je nieuwe kunstje vielen bij mij alles op ze plek en mocht ik jou niet meer even snel alleen laten van je moeder.

Niet alleen je benen ontwikkelen zich steeds meer maar ook je handjes. Die hebben nu steeds meer door dat je daar dingen mee kunt beet pakken en dat gaat helemaal geweldig. Alleen dat los laten wil je soms niet aan meewerken waardoor ik je vingertjes een voor een los moet pellen.
Zowel bij ons in huis als op de kinderopvang hebben we een boog met allemaal speeltjes er aan. Zodra je daar onder ligt gaan je arm en benen meteen de lucht in en grijpen het dichtstbijzijnde speeltje vast. Je bent er uren zoet mee maar opeens ben je er dan ook weer klaar mee. Dit laat je dan ook wel horen door de frustratie er uit te gooien en dat is dat voor ons thuis het moment om je even weg te halen. Doen we dat niet dan duurt het niet lang of je begint te brullen.
Op het speeltoestel dat we thuis hebben kun je ook met je voetjes stampen op bepaalde knoppen waardoor er licht aan gaat en er geluid afgespeeld word. Soms stamp je zo hard dat er een beugel los schiet waardoor je speeltoestel dan deels in elkaar zakt.

Het omrollen kun je nu inmiddels erg goed en langzaam begin je kruipen te ontdekken. Afgelopen zaterdag waren we bij opa en daar lieten je zien wat wij die wij hadden ontdekt bij je. Jij besloot namelijk een klein stukje te gaan kruipen en het is nog niet helemaal de manier zoals het zou moeten maar je komt er mee vooruit. Soms til jij je hoofd op tijdens het kruipen maar over het algemeen sleep je door in een voorwaartse beweging over de vloer. Je komt er mee vooruit en gelukkig oefen we nu nog alleen op het speelkussen bij opa en het bed van je vader en moeder.

Wat ga je snel kan ik je alleen maar zeggen en wat ben ik ongelofelijk trots op jou als je weer iets nieuws hebt ontdekt en niet alleen ik want toen je vorige week voor ging kruipen op de speelkussen want opa stond ook de glunderen. Zitten van uit zijn stoel probeerde hij het schouwspel mee te maken die je aan het uitvoeren was op het kussen. Uiteindelijk raakte je gefrustreerd en mocht je als troost even gezellig bij opa op schoot zitten.
Ik hoop echt niet dat je met alles zo snel bent en dat je ons ook meer de tijd geeft om aan de nieuwe situatie we wennen.