Snottie 22 Ontwaakt uit de narcose

Ontwaakt uit de narcose

Ik slik even zodra ik je zie want de vele slangetjes en overig apparatuur die aan je vast zitten. Het is geen fijn gezicht en zie vooral hoe kwetsbaar je opeens bent. Ik voel me vooral heel klein en machteloos terwijl ik haar je staar. Ook al is het niet de eerste keer dat ik dit bij je zie maar het is niet een beeld waar in aan gewent kan raken. De lieve zuster vertel me dat dichterbij mag komen staan en je mag aanraken maar ik ben vooral bang dat ik iets aanraak waardoor iets los schiet bij je.
Ondanks alles lijkt er vooral op dat je lekker ligt te slapen en volgens de zuster duurt het niet lang voordat je wakker word. We hebben het over voeding want die heb je al een hele tijd niet gehad en je mag zodra je wakker bed wat voeding hebben. Daar moet ik je moeder voor berichten want heeft de alle voeding op een andere afdeling en op jou kamer.

Ik heb net reactie van je moeder dat ze naar beneden komt met de voeding als de zuster verteld dat je moeder ook wel bij je mag op het kleine kamertje. Het duurt even voor dat je moeder met de lift beneden is en terwijl ik sta te wachten komt er een andere zuster op mij afgelopen en zegt mij naam. Ik kijk haar aan en ik herken haar van een van mijn oude hobby’s die ik beoefend heb. Ze kijkt me vertwijfeld aan en ik vertel haar over jou en waarom ik hier bij de lift sta. De lift springt open en daar is je moeder met jou voeding. Een beetje verbaasd kijkt die de zuster aan waarmee ik sta te praten en ik vertel haar wie de zuster is. We nemen snel afscheid en lopen zo snel mogelijk weer terug naar de kamer waar je ligt daar aangekomen lig je nog steeds onder zeil.

Je moeder doet ook snel een kennismakingsrondje met het personeel dat werkt op de afdeling en dan begint het wachten opnieuw. Wat ongemakkelijk door gebrek aan zitmeubilair verblijven we in de kamer tot er een zuster ons wijst op de extra stoelen achter het gordijn. Ik zie dat je moeder zich groot houd maar zie ook de tranen in haar ogen. Gelukkig weet ze dat we hier met een goede reden zijn en dat we er straks helemaal vanaf zijn en jij je leven zonder problemen kan leiden. Ik zeg tegen je moeder dat je een sterk ventje bent en dat je al heel wat meen gemaakt hebt in je korte leven.
Opeens horen geluid uit het bedje komen en met de welbekende hand over het gezicht heen wrijvend word je wakker. Meteen halen we zuster erbij en die begint meteen van alles te checken en te doen bij je. Ze geven aan dat ze de mening van de arts afwachten en als die akkoord is dan mogen we terug naar de afdeling en je kamertje boven. We krijgen snel een seintje dat een van de zusters van boven naar beneden komt om je op te halen. Al snel staan we weer op onze vaste vertrouwde afdeling en zodra we op de kamer zijn plof ik neer op de bank. Ik ben helemaal uitgeput van de intensieve ochtend en met het zonnetje op je kamer zak ik langzaam een beetje weg.

Voor even ben ik heel ver weg in droomland tot je moeder me aan tikt en vertel dat ik moet wakker worden. Een aantal mensen die bij je operatie zijn geweest komen zo even langs om te kijken hoe het met je is. Al snel komen de eerste artsen binnen lopen en vragen de zuster in de kamer naar een aantal medische punten maar vragen ook aan je moeder en mij hoe het met jou gaat. Na wat extra pijn bestrijding in het begin hebben we eigenlijk niet meer gehoord en horen we steeds meer bekende geluidjes van je.
Steeds meer mensen komende de kamer binnen gelopen en beginnen met elkaar te praten over jou. Ze klinken allemaal zeer tevreden en al je chirurg langs komt met aan zijn zijde nog meer mensen komen we er achter dat niet hij maar een van de artsen in opleiding je operatie heeft gedaan. Zij kan haar enthousiasme meer verborgen houden en schreeuwt het bijna uit. Jou chirurg geeft een knikje naar ons toe dat alles is goed gegaan en dat hij natuurlijk over haar schouder heeft meegekeken.
Bij een korte inspectie van de wond besluit je jou dankbaarheid te tonen door de arts in opleiding die jou operatie heeft gedaan onder te plassen. Gelukkig voor haar heeft de chirurg ook jonge kinderen en heeft hij net zo een snelle reactie als je vader waardoor alles in je schone luier beland die meteen vervangen kan worden voor een nieuwe.