Snottie 16 Zouden jullie voogd willen worden?

Zouden jullie voogd willen worden van ons zoontje?

Er komt eigenlijk best veel op je af als je voor het eerst ouder word. Het is een proces waarbij je flexibel moeten zijn want er komen telkens weer nieuwe dingen op ons pad die we geregeld moeten hebben. Aan sommige dingen zal we niet meteen denken maar het is wel handig als we dat geregeld hebt.
Doordat ik zelf te maken heb gehad met een ouder die op jonge leeftijd overleed kreeg ik te maken met een voogd. Gelukkig was het iemand die ik zelf mocht kiezen en dat werd een dierbare oom.
Tijdens de zwangerschap waren er 2 stellen waar we goed bevriend mee zijn en wij hebben hen beiden gevraagd om voogd te worden van onze kleine man. Stel 1 zijn goede vrienden C. en R. die we af en toe zien maar waar we het goed mee kunnen vinden. Zij hebben een sterke kinderwens en zijn gek op kinderen.
Stel 2 zijn vrienden R. en G. die bij ons om de hoek wonen en daar eten we 2 keer per week mee samen. Ze zijn gek op kinderen maar hebben zelf geen kinderwens meer.
Het zijn totaal verschillende mensen maar beiden zijn ze ons heel dierbaar zijn. Mocht wij er niet meer zijn zullen hun voor je gaan zorgen en je net zoveel liefde geven als dat wij nu doen. Ik kan niet kiezen tussen de 2 stellen want stel 1 zouden je meer opvoeden zal wij dat ook zouden doen maar stel 2 is net zo verliefd op je aan het worden als dat wij op jou zijn.

Het is allemaal best leuk dat we er een keuze in hebben gemaakt dat zij je voogden mogen worden maar hoe vraag je zoiets?
Dit is namelijk niet iets wat je tussen neus en lippen aan iemand vraagt. Willen jullie op de kleine man passen als wij dood zijn. Als je die vraag aan iemand stelt moet je ergens ook wel zeker zijn van dat zij ja zeggen. Je moet er toch niet aan denken dat als je die vraag stelt en ze zeggen dan opeens nee liever niet.

Met een lichaam vol spanning zijn je moeder en ik naar stel 1 gegaan ome C. en tante R. want zij zouden je eerste voogden worden. Natuurlijk wisten hun niet waarom wij langs kwamen en was het ook niet heel vreemd dat we opeens voor de deur stonden. Dit is iets wat je moeder en ik vaker deden want als we in de buurt waren van het huis van ome C. en tante R. dan ging we meestal even langs voor een bakkie. Even gezellig bijpraten met elkaar en vooral de nieuwtjes delen die we deze week weer hadden meegemaakt. Toch was deze keer anders want die vraag moesten we stellen alleen wilde ik het niet te geforceerd het gesprek die kant uit sturen.
Uiteindelijk toch maar die vraag gesteld met trillende stem en brok in de keel. Met een stilte gevolgd door ja natuurlijk. Een flinke knuffel en tranen werd de goedkeuring aangegeven.

Hoe gespannen ik was bij stel 1 hoe anders ik zat bij stel 2 ome R. en tante G.
Waar ik bij stel 1 lang wachten met het vragen hoe direct ik wel niet was met het stellen van de vraag. Niet omdat ik het deze keer gemakkelijker was want ik wist niet of ze 100% ja zouden zeggen. De liefde tussen jou kleine man en ome R. en tante G. zag ik met de week meer groeien. Iets wat heel mooi en vooral bijzonder was om te zien. Zo mooi puur en kwetsbaars waardoor ik steeds meer het gevoel kreeg dat zij ook een oogje in het zeil moesten gaan houden als ik er niet meer voor je zou zijn.
Gelukkig kwam bij R. en G. ook het gewenste antwoord eruit en al snel waren daar de tranen gevolgd door een dikke knuffel.

Ik ben blij met de keuzes die we gemaakt hebben en dat mochten wij er niet meer zijn er altijd mensen voor je zullen gaan zorgen die lief hebben.