Snottie 13

Ik heb mezelf voorgenomen om heel vaak tegen je te zeggen dat ik van je hou. Ook al kan je dat niet verstaan wil ik het wel tegen je zeggen want het is te weinig tegen mij gezegd door de mensen die het hadden moeten doen.
Je hebt mij de meest trotst papa gemaakt die er maar kan zijn. Je hebt mijn grootste wens in vervulling laten gaan en je hebt de grote leegte in mijn hart voor een groot deel gevuld. Je hebt mij weer een volmaakte man gemaakt met een doel in zijn leven. Iets om voor te vechten en te strijden maar vooral ook nooit op te geven.
Elke dag kijk naast me als ik wakker word en voel ik mij gezegend dat ik mag zeggen dat ik je papa ben. Langzaam begin je mij en moeder en te herkennen aan onze stemmen. Je begint steeds zichtbaarder te reageren op ons en daar kan ik alleen maar van genieten. Je toont al snel dat je net zo een vechter bent al mij en dat maakt mij alleen maar trots. Elke week ervaar je nieuwe dingen maar laat je ook ons nieuwe dingen ervaren door telkens een nieuwe stap in je ontwikkeling. Soms zijn ze maar klein maar het valt ons wel op en het is leuk als andere mensen je nieuwe stapjes laat zien.

We hebben wel moeten leren dat sommige dingen meer tijd kost dan normaal want even snel de deur uit is er niet bij. We moeten van alles meenemen en ondanks dat je moeder alles al vaak heeft klaar staan of direct opsomt wat we nog even moeten pakken voor vertrek loopt het vaak uit. Van de helft van de spullen weet ik amper de betekenis en durf ik het ook niet te vragen aan je moeder of de zin uit te spreken: dat hebben we toch helemaal niet nodig. Ik krijg dan meteen te horen stel nou dat ……. Overigens hebben we echt een deel van de spullen niet of nauwelijks gebruikt.
Je word telkens maar weer aangekleed alsof we een bezoek brengen aan Siberië en terwijl je mijn thermostaat hebt. Ik kan namelijk mij taak als bed opwarmer van je moeder prima aan jou over laten. Een muts heb je soms op maar dat ik meer omdat het je leuk staat maar nee voor de warmte hoef je het van mij echt niet op te zetten.

Inmiddels gun je ons wat meer rust in de nacht doordat er al 1 voeding in de nacht is weg gevallen. Daar is vooral je moeder heel erg blij mee en wij vermoeden dat we zelfs de laatste in de nacht ook wel kunnen stoppen. We moeten je immers wakker maken voor een voeding en dan zou het ook alleen maar gaan om een schone luier. Toch blijven we maar braaf het protocol volgen wat ons word opgelegd.
Om eerlijk te zijn vind ik het ook niet erg want ik kan echt van je genieten als ik je diep in de nacht moet wakker maken. Meestal kijk ik even een paar seconden naar je vol trots en blijdschap. Ik kan het niet helpen dat mijn hart soms een sprongetje maakt als naar je mag kijken. Het moment dat ik je na een nieuwe luier en fles in bed mag leggen vind ik ook geweldig. Vaak ben je dan even wakker en hebben we oogcontact met elkaar. Gelukkig is dat vaak niet lang want meestal ben je snel moe en val je in slaap.

Het is zo bijzonder dat je van heel dichtbij mag meemaken een kleintje mag groeien en daarbij alle ontwikkelingen mag meemaken. Bijna elke dag is een nieuwe ontwikkeling te ontdekken en de meeste er van heb ik ook vaak als eerste mogen meemaken.
Dat het dit met mij doet en hoe het mij heeft veranderd had ik nooit verwacht of zien aankomen.