Snottie 12

Vandaag begint heel erg vreemd want het is de eerste dag dat we alleen zijn. Met alleen bedoel ik dat jij, moeder en ik alleen zijn zonder hulp van de kraamhulp en dat voelt heel vreemd want opeens is het ritme wat we de laatste dagen hadden is totaal anders. Tuurlijk zijn we er klaar voor om voor je te zorgen maar het was wel fijn om soms even iemand achter te hand te hebben voor extra hulp maar ook de kleine dingetjes in het huishouden.
Het is soms lastig om een ritme te vinden in dit hele proces want het ene moment gaat het voeden aan de borst trager waardoor alleen weer uitloopt en het hele schema van de dag weer verschuift. Soms wil je te graag en ontstaat er een klein beetje frustratie bij je moeder want het gaat soms nog lastig. Er zit nog duidelijk geen ritme in en dan heb ik het echt met jullie beiden te doen. Je hebt overduidelijk de snelheid met eten van je moeder net als haar ongeduldigheid als gaat om eten.
Over het algemeen ben je een rustig en stil ventje dat amper een kick geeft behalve met het verschonen en als het krijgen van eten je te lang duurt. Alleen dan horen we even je longen op volle kracht maar vaak is dat maar voor even. Vaak los ik de problemen met je luier op en het valt me nog alles mee. Ik verschoon je zonder te blikken of te blozen maar de geur van jou valt me alles mee.

Je bent alles behalve een ochtendmens want wakker worden in de nacht vind je maar helemaal niks. Gelukkig voor ons val je lekker snel in slaap vaak na dat we je hebben wakkergemaakt voor een nieuwe luier en een fles. Je hebt nu al duidelijk de zelfde blik als je moeder in de ochtend of op het moment dat haar midden in de nacht moet wakker blijven.
We hebben na een paar dagen toch een soort van ritme met je want echt een vast ritme bestaat niet met een baby weet ik nu. Jij beslist en wij passen ons daar meer op aan keer op keer.
Soms maakt je het ons lastig en vooral je moeder weet je soms goed te kwellen. Over het algemeen komt het omdat je last heb van krampen en er lijkt maar niks tegen te helpen. Heen en weer met je lopen of je even bloot uit de huid laten leggen helpt maar voor even. Uiteindelijk hebben we speciale warmte kruiken voor je en bepaalde druppels die echt wonderen bij je doen. Op het moment dat je er last van heb geef we je een aantal druppels en dan bent je een tijdje rustig waardoor wij weer even weer wat kunnen gaan slapen.

Je hoort eigenlijk overdag te slapen maar je vertikt het en als je slaapt is het vaak maar kort. Vaak maken je moeder en ik dan weer even gebruik van de tijd om even wat dingen in huis te doen die we maar telkens uitstellen. Ik heb veel vrienden zien rennen en vliegen voor hun kinderen toen ze klein waren maar nu jij er bent snap ik het allemaal. Kan ik alleen maar grote bewondering uitspreken voor alle ouders en in het bijzonder de ouders die meerdere kinderen hebben.
Je bent geen last hoor nee dat absoluut niet maar het is heel intens waar ik soms nog echt zoekende ben. Ik wil het niet alleen goed doen maar eigenlijk perfect. Soms horen we opeens van andere oh dan zal dit wel zijn want dat had ik ook met …….. als we een verhaal delen over jou.
Ik vind het nog steeds iets waar ik heel erg aan moet wennen dat ik opeens zulke gesprekken heb met mijn vrienden (jou ooms en tantes).
09 dec 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Papavan
Papavan, man, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende