Studiemijdend gedrag

Het is weer zover: ernstige vorm van studiemijdend gedrag. Ik moet een paper schrijven, of eigenlijk: herschrijven, want ik lever als eindpaper voor het ene vak een samenraapsel van tussenpapers van een ander vak in. De docent van dat eerste vak hechtte echter geen waarde aan bronvermelding, dus die zitten er nauwelijks in, terwijl het in mijn huidige studie een doodzonde is om een paper in te leveren dat zelfs maar één pagina bevat waar niet minstens 4 bronvermeldingen in voorkomen. Daarbij ben ik nogal een "copy en paster", dus ik kan onmogelijk volstaan met het slechts samenvoegen van de eerdere papers. Ik moet óf vreselijk gaan zoeken waar ik die teksten van toen vandaan had óf het aanvullen met teksten waarvan ik wel de bron weet. Zal een wel combinatie worden, maar ik heb weinig inspiratie om eraan te beginnen...

Ik rook nog steeds niet, maar kan niet zeggen dat het me nog steeds zo makkelijk afgaat. Komt denk ik vooral omdat ik nogal rommelig met die pleisters omga. Soms vergeet ik hem op te plakken en dan loop ik de hele dag te smachten of ben vreselijk hyper. De volgende dag doe ik dan maar weer zo'n pleister op, maar ja: daarmee houd je dus wel de nicotineverslaving in stand. Volgens mij krijg ik ook hoofdpijn van die dingen, maar dat kan ook van de droge lucht komen. Vooral op kantoor is dat echt rampzalig. Ze hadden het opgemeten: een luchtvochtigheid van 20%!! En natuurlijk is het niet toegestaan om eigen apparaten (zoals een luchtbevochtiger) op de stopcontacten aan te sluiten. Al zeker twee weken smeer ik me helemaal de blubber met crèmes, maar blijf ik een superdroge huid houden, zitten oren en neus volcontinu dicht, heb ik kriebelhoest, branderige ogen en dus hoofdpijn. Die droge huid vind ik eigenlijk nog het meest vervelend, dus vandaag drastische maatregel genomen: naar de schoonheidsspecialiste gegaan en daar voor € 112 aan serum en crème gekocht en direct voor volgende week zaterdag een afspraak gemaakt voor mijn lief en mij (we zijn immers geen van beiden 20 meer). Ik lijk wel niet wijs, maar moet zeggen: het werkt wel. Ik heb nu geen trekkerig gevoel. Aan de andere kant: ik ben nu niet op kantoor, maar thuis. The proof of the pudding is dus pas maandag.

Gisteren weer een dag gehad die erg fijn voor mijn ego was. Ik had overleg met het directieteam en een externe adviseur over een onderwerp dat op mijn werkterrein ligt. Ik kreeg zoveel veren in mijn achterste gestoken over mijn inbreng en deskundigheid (niet mijn woorden) dat als ik ooit verwaand wordt, het in ieder geval niet aan mij ligt . Om dat te voorkomen houd ik mezelf altijd maar voor ogen dat dat overdreven complimenteuze gedrag voortkomt uit het feit dat ik op mijn werk de enige vrouw op dit niveau ben en dus ook altijd de enige vrouw ben in overleggen. Dan vinden de heren al gauw iets goed en leuk; al is het alleen maar om zelf leuk gevónden te worden (door die ene vrouw). Haantjesgedrag: strijden om de gunst van dat ene kipje omdat er nu eenmaal maar één kipje is. Mijn moeder zal het hier wel niet mee eens zijn, want die is ervan overtuigd dat haar dochters de mooiste en geniaalste vrouwen op deze aardbol zijn. Ze is er ook altijd zeker van dat iedere vent verliefd op haar dochters (of op tenminste één daarvan) is. Dat ik altijd erg hard mijn best heb moeten om jongens/mannen zover te krijgen dat ze mijn vriendje wilden zijn is haar kennelijk ontgaan. Bij mijn huidige vriend heb ik letterlijk met een laag decolleté en knalrood geverfde lippen op zijn bureau moeten gaan liggen om hem mij überhaupt op te laten merken. De reactie was er niet één van laaiend enthousiasme: hij wist niet hoe snel hij op zijn stoel van zijn bureau weg moest rijden. Het is dat er een muur achter hem stond, anders was hij van ellende waarschijnlijk het pand uitgereden. Ik heb desalniettemin volhard in mijn pogingen en uiteindelijk is hij gezwicht. Ik mag - nu we inmiddels 17 jaar samen zijn - wel geloven dat dat niet was om van het gezeur af te zijn, maar dat ik de mannen nou van me af moet slaan: ehm... nee.

Enfin, nog zwevend op de wolk van complimenten ben ik gisterenavond thuis gelijk aan de slag gegaan met het schrijven van de notitie waarvoor het overleg als input diende. Als iemand mij nou eens (liefst meerdere malen) zei dat ik zo verschrikkelijk goed papers kan schrijven, misschien dat ik dan minder last van studiemijdend gedrag had....

Nou ja. Ik ga nu toch maar een poging wagen....