Weer goed

Ah. Ik kreeg al een verontrust mailtje van mijn moeder over mijn boosheid op mijn leidinggevende, dus maar even klaarheid scheppen: de volgende ochtend kwam hij zelf al een beetje keutelend in mijn kantoor staan met de vraag of ik ergens over wilde praten. Toen ik zei dat ik hem een waardig opvolger van mijn vorige leidinggevende (de directeur, die hij er zelf uitgewerkt heeft) vond, wilde hij wel graag even een bakje doen. Hij had al voor zichzelf bedacht dat hij zich niet zo handig gedragen/uitgedrukt had, dus herkende wel wat ik zei. Hij vroeg er rekening mee te houden dat hij ook mens is en soms wat kort door de bocht te gaan. Mwah, eigenlijk is het een schatje, dus natuurlijk kon ik niet boos op hem blijven. Zijn longtime friend (een ander afdelingshoofd bij ons) gaf wel mijn lief gelijk. Hij zei dat ik mijn leidinggevende geneigd ben op zo'n idioot hoog voetstuk te plaatsen, dat hij niet anders kán dan er heel hard aflazeren - gewoon door mens te zijn. Nou ja, ik wéét dat als ik mijn leidinggevende een grens een keer heb aangegeven, hij daar ook nooit weer overheen zal gaan, dus eind goed al goed. Overigens was ik al niet boos meer toen ik op kantoor kwam, want ik had mijn sportinstructrice gevraagd om een extra zware training om mijn boosheid kwijt te raken. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd! Afgebeuld heeft ze ons - zo erg dat ik weer even helemaal duizelig werd, terwijl ik wel netjes van tevoren had gegeten. Moe, maar opgelucht rolde ik die avond dus mijn bedje in.

Verder gisteren weer een ren-hol-vlieg dag met allemaal van die ad hoc dingetjes, waardoor je eind van de dag niet echt het idee hebt dat je je dag nuttig besteed hebt. Wel weer paar lijntjes uitgezet. Zo zit er een senior bij ons op de afdeling Communicatie die werkelijk té incompetent en gruwelijk voor woorden is, met als gevolg dat die afdeling qua ontwikkeling compleet op stilstand staat en ik bang ben dat de goede mensen weg gaan lopen. Met één van die goeden (ik noem haar maar even A.) heb ik een indringend gesprek gehad over wat haar ideeën zijn en wat de uitvoering daarvan in de weg staat. Dat weet ik natuurlijk wel, maar ik wil het van haar horen. Met deze info en mijn zorgen ben ik naar mijn leidinggevende gegaan en er hard voor gepleit die dwaas eruit te schoppen of in ieder geval uit haar senioriteit te ontheffen en A. coördinator van die club te maken. Bij voorkeur die club ook onder zijn afdeling te scharen, zodat er ook een goede sturing op plaats kan vinden, want ik denk wel dat A. nog een beetje begeleid moet worden om die nieuwe rol goed te pakken. Mijn leidinggevende heeft toegezegd e.e.a. in gang te zetten, maar wel een paar boodschappen meegegeven voor A. Daar ga ik maandag met haar over praten. Ik heb nogal een handje van dit soort manipulerend gestuur; ik verbaas me eigenlijk dat niemand ooit de vraag stelt waar ik me mee bemoei. Communicatie valt helemaal niet onder dezelfde afdeling als ik, laat stáán onder mijn cluster (het enige waar ik wél over ga). Maandag heb ik ook een afspraak met een veelbelovende van HRM (wel mijn afdeling, niet mijn cluster) om ook haar proberen een trapje hoger te krijgen... De coördinator van haar cluster is uit die functie ontheven, maar dat is nog zeer geheim. Mijn (en dus ook haar) leidinggevende wil dat zij die rol overneemt en ik moet dit dus even bij haar in de week leggen en haar zover krijgen nog even geduld te hebben. Ik ben wel eens bang dat ik mijn hand overspeel en al dit wheelen en dealen heel hard in mijn gezicht terug slaat. Nou ja, dat is dan een risico dat ik moet nemen om de dingen voor elkaar te krijgen.

Vandaag erg leuke, maar ook productieve dag gehad. De éénwording van mijn cluster gaat stapje voor stapje steeds beter. We hadden vanmorgen veel lol samen en ik hoor uit verschillende kanten terug dat mijn welpjes erg tevreden zijn. Mag ook wel: zoals ik al zei, bescherm ik ze als een leeuwin en ik heb voor 2 al een hogere inschaling gekregen. Daar hadden ze trouwens gewoon recht op, maar waren daarin nooit serieus genomen. Ik hoop wel dat ze zich realiseren dat what comes around goes around: als ik hen ergens voor nodig heb of wil dat iets gebeurt, dan zullen ze er ook moeten staan. Ik denk wel dat dat goed zal gaan, want ik heb al een paar keer streng op moeten treden en dat accepteren ze ook. Meanwhile is het natuurlijk, hoewel leidinggeven mijn hart nooit zal hebben, wel leuk dat het goed gaat. Ik had daar geen enkele ervaring in, dus ik doe ook maar wat.

Vanavond ben ik alenig, dus er staat een treurige lasagne voor mijn neus. Als ik dat op heb, ga ik eerst maar weer even met mijn achterste in een teil Biotex zitten, want die fistel wil weer eens niet echt goed overgaan. Morgen ga ik hopelijk voor de laatste keer mijn maatpak passen. Wee haar gebeente als het nu nóg niet goed is... 's Middags een afspraak bij de schoonheidsspecialiste voor mij en mijn lief, dus veel paper schrijven zal er zaterdag niet bij zijn. Misschien zondag. Ik zit nu weer beter in mijn vel, dus ik heb wel inspiratie.

Welnu, ik ga mijn lasagne opeten - als ik weer wat te melden heb, dan meld ik me wel weer.

PS: By the way: mijn moeder belt bijna niet meer en als ze belt, dan heeft ze maar heel even. Kennelijk geeft mijn dagboek haar inderdaad zoveel insight in mijn leven dat ze het niet zo nodig vind om mij nog persoonlijk te spreken... Dus ma: als je niet meer belt, dan maak ik mijn dagboek geheim!!