Mijn moeder en ongeloof
Ik heb nog niet eerder geschreven over mijn moeder en haar ongeloof.
We botsen en staan haaks tegenover elkaar. Laatste stuurde ze een appje en ik dacht; hier wil ik één en ander uit ontleden en het een plekje geven in Godslicht en openbaar, opdat er iemand is die van wat slecht is, het goede mag zien.
M’n moeder stelt vaak diepe, veroordelende vragen, omdat mijn getuigenis niet voldoende is. Maar dan, vragen stellen waarvan je het antwoord toch niet wil weten? Zoiets. Want als ik het antwoord heb, dan wijst ze het heel hard af.
Ik zal een paar zinnen van haar hieronder citeren.
M’n moeder zegt: “Ik wil geen ruzie. Ik hou van zondig zijn. Geniet van het leven. Lang leve zondig zijn!”
Dat is zo confronterend. Zeker als ik Jezus als mijn Heer zie, en weet wat Hij heeft gedaan. M’n hart gaat kapot bij dit soort uitspraken. Want ik weet dat zonde geen feestje. Zonde is slavernij, breekt stuk wat God bedoeld heeft voor het leven. En wanneer ik zie hoe lichtzinnig daarmee wordt omgegaan, dan zou ik wel willen schreeuwen, echt. Meer dan dat, maar ja, laat ik dat maar even voor me houden.
“Ik denk dat jij moet leren leven met het feit dat je ouders heerlijk zondig zijn.”
Nee… ik kan daar niet mee leven, omdat ik leef met Jezus. En m’n hart is niet van steen. Haar uitspraak laat verharding zien, en het verwoest wie God bedoelt dat ze zijn. Dat is geen vrijheid en ik zie het aan alles in haar leven en houding, maar ze is echt blind.
Trouwens:
Ze erkent het verhaal van Jezus, maar wijst Zijn gezag af
“Dat het gebeurd is, wil nog niet zeggen dat ik Hem als King wil zien.”
Ze erkent misschien dat Jezus leefde, stierf, maar verwerpt Hem als Heer. Ze wil zelf bepalen wat goed is, wie zij is, en aan welke “wet” ze zich houdt: de Nederlandse wet, niet Gods wet.
En dat is de geest van autonomie: “Ik ben mijn eigen god.”
In Psalm 2 staat:
*“Waarom woeden de heidenvolken en bedenken de volken wat zonder inhoud is? De koningen van de aarde stellen zich op, de machthebbers spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde: *‘Laten wij hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen!’”
(Psalm 2:1–3)
Het is Exact wat ze zegt: “Ik wil niet onder die ‘wet’ van God. Het is 2025.”
Daarnaast:
Ze wil een God die haar leven bevestigt, niet die haar leven verandert
“Ik zie dit niet als zonde. God hoeft dit niet strafbaar te stellen. Ik hou van zondig zijn.”
En dat is ook niet helemaal onbekend. In Romeinen 1 staat dit:
“Zij hebben de waarheid van God vervangen door de leugen en het schepsel vereerd boven de Schepper. (…) God heeft hen overgegeven aan hun verdorven denken.”
(Rom. 1:25–2
God dwingt mensen niet. Hij laat los en dat is al oordeel op zich.
En als laatste:
Ze is verontwaardigd over wereldwijde onrecht en vraagt: “Waarom grijpt God dáár niet in?”
En eerlijk, ik snap dat ze die vraag stelt en ze daarmee worstelt. Alleen daar heb ik (voor een ongelovige) geen vredig antwoord op, en elk antwoord dat ik daarop wel zou hebben, voelt alsof ik iets rechtpraat wat krom lijkt. Het lukt niet om het onder woorden te brengen zolang er bij de ander geen besef is van zonde en dat ook erkent.
”Waarom misbruiken mensen vrouwen in de naam van religie? Waarom stopt God het niet? Waarom straft Hij ‘ons’ voor zonden, maar niet de echte monsters?”
Dit is precies de aanklacht die Habakuk ook uitschreeuwt:
“Waarom laat U mij onrecht zien? Waarom ziet U toe op onderdrukking?”
(Habakuk 1:3)
God ziet en hoort dit. Hij zal oordelen, maar op Zijn tijd en op Zijn manier. Niets blijft ongestraft.
De kruisiging van Jezus is bewijs dat God haat wat zonde doet, maar ook dat Hij mensen nog tijd geeft tot bekering.
Mijn moeders conclusie is: “Als God Zich niet aanpast aan 2025, hoeft het van mij niet.”
Alleen de Bijbel zegt wel…
“Jezus Christus is Dezelfde gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid.” (Hebr. 13:
De tijd verandert, maar de waarheid niet. En wat zij als “vrijheid” beschrijft (seksualiteit, porno, zelfbeschikking, dat is waar we het bijv over hebben gehad) is exact de keten waarin veel mensen nu psychisch, relationeel en geestelijk gebonden zitten. Het breekt identiteit, relaties, en ziel.
Vervolgens voorspiegelt ze zichzelf een hemel zonder Jezus. Gebaseerd op haar eigen denken, niet op iets wat boven haar staat - zoals een Schepper die Zijn Woord hierover heeft laten neerdalen. Onderzoeken met een open hart doet ze ook niet, bijvoorbaat is alles wat Hij zegt al fout. Het is nogal een risico die ze neemt.
Ze steekt echt haar hoofd in het zand.
Ik wil ook geen ruzie, maar als je weet dat iets waar is en iemand ziet het niet en loopt zo op het eeuwige oordeel af , kun je je dan voorstellen hoe machteloos ik me dan voel?
“Als je niet waarschuwt en de ander sterft in zijn schuld, dan zal Ik zijn bloed van jouw hand eisen. Maar als jij waarschuwt, dan heb jij je ziel gered.”
(Ezechiël 33:8–9)
Ik wil inderdaad waarschuwen en hopelijk iemand daarmee redden. Dat is de liefde van Christus zelf in mij:
“Want de liefde van Christus dringt ons…” (2 Kor. 5:14)
Vader,
U ziet de pijn, U ziet de vragen, U hoort hoe Uw Naam gelasterd wordt, hoe Uw karakter wordt misvormd. U weet hoe het werkelijk zit - niets ontgaat Uw oog.
Ik bid tot u Vader, neem de sluier weg. Laat licht vallen op deze geestelijke oorlog. Open ogen voor waarheid, voor het offer van Uw Zoon.
Zodat U eer ontvangt.
Laat Uw waarheid liefdevoller klinken dan de leugen. Laat Uw Geest zacht maar krachtig overtuigen.
In Jezus’ machtige Naam,
Amen.
We botsen en staan haaks tegenover elkaar. Laatste stuurde ze een appje en ik dacht; hier wil ik één en ander uit ontleden en het een plekje geven in Godslicht en openbaar, opdat er iemand is die van wat slecht is, het goede mag zien.
M’n moeder stelt vaak diepe, veroordelende vragen, omdat mijn getuigenis niet voldoende is. Maar dan, vragen stellen waarvan je het antwoord toch niet wil weten? Zoiets. Want als ik het antwoord heb, dan wijst ze het heel hard af.
Ik zal een paar zinnen van haar hieronder citeren.
M’n moeder zegt: “Ik wil geen ruzie. Ik hou van zondig zijn. Geniet van het leven. Lang leve zondig zijn!”
Dat is zo confronterend. Zeker als ik Jezus als mijn Heer zie, en weet wat Hij heeft gedaan. M’n hart gaat kapot bij dit soort uitspraken. Want ik weet dat zonde geen feestje. Zonde is slavernij, breekt stuk wat God bedoeld heeft voor het leven. En wanneer ik zie hoe lichtzinnig daarmee wordt omgegaan, dan zou ik wel willen schreeuwen, echt. Meer dan dat, maar ja, laat ik dat maar even voor me houden.
“Ik denk dat jij moet leren leven met het feit dat je ouders heerlijk zondig zijn.”
Nee… ik kan daar niet mee leven, omdat ik leef met Jezus. En m’n hart is niet van steen. Haar uitspraak laat verharding zien, en het verwoest wie God bedoelt dat ze zijn. Dat is geen vrijheid en ik zie het aan alles in haar leven en houding, maar ze is echt blind.
Trouwens:
Ze erkent het verhaal van Jezus, maar wijst Zijn gezag af
“Dat het gebeurd is, wil nog niet zeggen dat ik Hem als King wil zien.”
Ze erkent misschien dat Jezus leefde, stierf, maar verwerpt Hem als Heer. Ze wil zelf bepalen wat goed is, wie zij is, en aan welke “wet” ze zich houdt: de Nederlandse wet, niet Gods wet.
En dat is de geest van autonomie: “Ik ben mijn eigen god.”
In Psalm 2 staat:
*“Waarom woeden de heidenvolken en bedenken de volken wat zonder inhoud is? De koningen van de aarde stellen zich op, de machthebbers spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde: *‘Laten wij hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen!’”
(Psalm 2:1–3)
Het is Exact wat ze zegt: “Ik wil niet onder die ‘wet’ van God. Het is 2025.”
Daarnaast:
Ze wil een God die haar leven bevestigt, niet die haar leven verandert
“Ik zie dit niet als zonde. God hoeft dit niet strafbaar te stellen. Ik hou van zondig zijn.”
En dat is ook niet helemaal onbekend. In Romeinen 1 staat dit:
“Zij hebben de waarheid van God vervangen door de leugen en het schepsel vereerd boven de Schepper. (…) God heeft hen overgegeven aan hun verdorven denken.”
(Rom. 1:25–2
God dwingt mensen niet. Hij laat los en dat is al oordeel op zich.
En als laatste:
Ze is verontwaardigd over wereldwijde onrecht en vraagt: “Waarom grijpt God dáár niet in?”
En eerlijk, ik snap dat ze die vraag stelt en ze daarmee worstelt. Alleen daar heb ik (voor een ongelovige) geen vredig antwoord op, en elk antwoord dat ik daarop wel zou hebben, voelt alsof ik iets rechtpraat wat krom lijkt. Het lukt niet om het onder woorden te brengen zolang er bij de ander geen besef is van zonde en dat ook erkent.
”Waarom misbruiken mensen vrouwen in de naam van religie? Waarom stopt God het niet? Waarom straft Hij ‘ons’ voor zonden, maar niet de echte monsters?”
Dit is precies de aanklacht die Habakuk ook uitschreeuwt:
“Waarom laat U mij onrecht zien? Waarom ziet U toe op onderdrukking?”
(Habakuk 1:3)
God ziet en hoort dit. Hij zal oordelen, maar op Zijn tijd en op Zijn manier. Niets blijft ongestraft.
De kruisiging van Jezus is bewijs dat God haat wat zonde doet, maar ook dat Hij mensen nog tijd geeft tot bekering.
Mijn moeders conclusie is: “Als God Zich niet aanpast aan 2025, hoeft het van mij niet.”
Alleen de Bijbel zegt wel…
“Jezus Christus is Dezelfde gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid.” (Hebr. 13:
De tijd verandert, maar de waarheid niet. En wat zij als “vrijheid” beschrijft (seksualiteit, porno, zelfbeschikking, dat is waar we het bijv over hebben gehad) is exact de keten waarin veel mensen nu psychisch, relationeel en geestelijk gebonden zitten. Het breekt identiteit, relaties, en ziel.
Vervolgens voorspiegelt ze zichzelf een hemel zonder Jezus. Gebaseerd op haar eigen denken, niet op iets wat boven haar staat - zoals een Schepper die Zijn Woord hierover heeft laten neerdalen. Onderzoeken met een open hart doet ze ook niet, bijvoorbaat is alles wat Hij zegt al fout. Het is nogal een risico die ze neemt.
Ze steekt echt haar hoofd in het zand.
Ik wil ook geen ruzie, maar als je weet dat iets waar is en iemand ziet het niet en loopt zo op het eeuwige oordeel af , kun je je dan voorstellen hoe machteloos ik me dan voel?
“Als je niet waarschuwt en de ander sterft in zijn schuld, dan zal Ik zijn bloed van jouw hand eisen. Maar als jij waarschuwt, dan heb jij je ziel gered.”
(Ezechiël 33:8–9)
Ik wil inderdaad waarschuwen en hopelijk iemand daarmee redden. Dat is de liefde van Christus zelf in mij:
“Want de liefde van Christus dringt ons…” (2 Kor. 5:14)
Vader,
U ziet de pijn, U ziet de vragen, U hoort hoe Uw Naam gelasterd wordt, hoe Uw karakter wordt misvormd. U weet hoe het werkelijk zit - niets ontgaat Uw oog.
Ik bid tot u Vader, neem de sluier weg. Laat licht vallen op deze geestelijke oorlog. Open ogen voor waarheid, voor het offer van Uw Zoon.
Zodat U eer ontvangt.
Laat Uw waarheid liefdevoller klinken dan de leugen. Laat Uw Geest zacht maar krachtig overtuigen.
In Jezus’ machtige Naam,
Amen.
20 jul 2025 - bewerkt op 20 jul 2025
- meld ongepast verhaal
-
VLH
zondag 20 juli 2025 20:35
Uit je eigens stuk: "God dwingt mensen niet. Hij laat los"
Wie zijn wij dan om wel te oordelen of dwingen. -
InHisname
zondag 20 juli 2025 21:13
@VLH
Dwingen is voor mij wat anders dan waarschuwen en dat laatste is zelfs een opdracht voor elke gelovige.
Wat betreft oordelen: de Bijbel maakt onderscheid tussen hypocriet oordeel (dat mogen wij niet doen) en rechtvaardig oordeel (dat wordt juist van ons gevraagd).
Als mensen niet willen luisteren, dan laat je ze los (ik ook, maar m’n hart is niet van steen - zeker als het om mijn naasten gaan, en daar heb ik m’n worstelingen mee).
Het betekent niet dat we onze mond moeten houden, waarschuwen en onderscheiden zijn wel degelijk geboden.
Om het verschil te verhelderen zodat het duidelijk is wat ik bedoel:
Waarschuwen is gericht op redding: “Pas op, dit leidt tot dood.”
Oordelen/onderscheiden is gericht op waarheidsherkenning: “Dit is niet van God.”
Dwingen is iemand forceren tegen zijn wil in en dat doet God zelfs niet. Want: vrije wil.
Voor mij dat verschil wel belangrijk.
Lees je misschien iets in mijn woorden wat wringt of anders overkomt dan bedoeld? -
VLH
maandag 21 juli 2025 22:19
"Lees je misschien iets in mijn woorden wat wringt of anders overkomt dan bedoeld?"
Ja, er staan een hoop tegenstrijdigheden in en hypocrisie. Het bevestigd een beeld dat ik heb, dus mogelijk lees ik met een confirmation bias.
Ik blijf er bij dat het niet aan ons is te oordelen. Je zegt zelf dat dit wel van je verwacht wordt. Dwingen is niet alleen iemand forceren te geloven, het is ook zeggen "Als jij dit niet gelooft, verbreek ik het contact."
Maar we gaan het niet eens worden. Daarvoor sta ik er te ver buiten en zit jij er te diep in. Ik kan je enkel geluk wensen. -
InHisname
maandag 21 juli 2025 23:28
@VLH Bedankt voor je reactie.
We worden het misschien niet eens, en dat is prima, maar ik heb wel het gevoel dat mijn woorden niet helemaal juist worden geïnterpreteerd zoals ik ze bedoelde.
Ik geloof niet dat ik ergens heb geschreven dat ik het contact verbreek.
Voor mij betekent ‘loslaten’ iemand laten zoals diegene zelf wil zijn, zonder dwang of manipulatie. Ik schrijf hoe machteloos ik me voel, en hoeveel verdriet het me doet om toe te zien als iemand iets afwijst waarvan ik geloof dat het leven geeft. Daar gaan m’n worstelingen over. Niet over dat ik het contact verbreek.
Dat is ook hoe ik Romeinen 1 lees: dat God mensen ‘overgeeft’ aan hun eigen wil. Niet omdat Hij hen afwijst, maar omdat Hij Zelf eerst wordt afgewezen. Liefde (wat Hij is) dwingt niet en als gevolg houdt Hij mensen dan ook niet vast tegen hun wil. Maar tegelijkertijd blijft Zijn deur altijd open voor wie Hem wil zien en kennen.
Daarom snap ik niet zo goed waar je precies de tegenstrijdigheid of hypocrisie ziet in wat ik schreef. Als je dat wilt toelichten, sta ik daar voor open.
Ik snap trouwens goed dat, als je er ver vanaf staat, sommige woorden hard kunnen binnenkomen. Dat had ik in het begin ook.
En wat betreft je opmerking ‘het is niet aan ons om te oordelen’ klinkt nederig, maar tegelijk is dat op zichzelf ook een oordeel (richting mij, of richting gelovigen die getrouw willen leven naar Zijn geboden).
Mocht je het erbij willen houden, dan respecteer ik dat en wens ik jou ook geluk toe.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 jul 2025 @knowthyself
- O 28 jul 2025 Doop
- O 23 jul 2025 Standhouden in een wereld die Gods wil afwijst
- O 22 jul 2025 Mijn moeder en ongeloof (deel 2)
- O 20 jul 2025 Mijn moeder en ongeloof ( 4 )
- O 19 jul 2025 Wat is liefde? *video
- O 18 jul 2025 Pleasen is dood, leven is terug! ( 1 )
- O 16 jul 2025 Ik stond op het punt te pleasen… ( 12 )
- O 14 jul 2025 Label niet te snel wat je niet begrijpt
- O 11 jul 2025 Gevoel verpakt als schild
- O 08 jul 2025 I knew it!! ( 4 )
- O 25 jun 2025 Wat als het wel waar is..? (Edit) ( 1 )
- O 22 jun 2025 Hersenspinsel…. (Edit version) ( 17 )
- O 20 jun 2025 Het is een proces - of vermomde afwijzing?
- O 18 jun 2025 Gehoorzaam of rebels ( 26 )