Tweestrijd
Ik zit in een doodvermoeiende tweestrijd van wel of niet willen.
Wat zit er achter mijn boosheid, wat komt hierna?
Ik ben doodsbang voor wat hierna komt, voor wat er achter zit. In al mijn redelijkheid en rationele kan ik zelf ook wel bedenken dat daar toren hoog onverwerkt verdriet zit, 35 jaar lang.
Dan hoor ik mezelf weer zeggen 'ik wil het niet, ik wil niet zo boos zijn, ik wil er niet doorheen'. Wat helemaal prima is natuurlijk, maar ik hoor mezelf tegelijkertijd zeggen 'ik wil dit niet meer, ik wil door de controle heen breken, ik wil niet meer zo boos zijn en mezelf zoveel verwijten, ik wil door'.
Fuck it. Dat niet willen - wel willen, ik word er zo moe van en ik ben al zo moe. Alleen ik weet gewoon niet hoe, want ik ben boos, ik ben heel boos zelfs en ik ben verdrietig, ik voel verdriet alleen het komt er niet uit. Ik weet niet hoe, ik weet gewoon niet hoe ik het niet willen kan verslaan want ik wil het wel willen. Ik heb er alles voor over zelfs, al zou het betekenen dat ik overal over moet praten, ik doe het. Alleen het voelen moet wel mee blijven gaan, het stopt niet hier.
Begint dit dan allemaal bij erkenning en praten?
Infinito, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende