10 jaar

Ik realiseerde me net dat ik al 10 jaar kamp met depressieve gevoelens die in meer of mindere mate constant in mijn leven aanwezig zijn.

Al 10 jaar. Al 10 jaar van hopen dat het beter wordt. Dat het overgaat. Maar dat gebeurt niet.

Toegegeven, er zijn dingen verbeterd. Ik kan bijvoorbeeld beter praten over mijn gevoelens. Ik kan beter mijn grenzen aangeven. Maar het besef dat dit een levenslange struggle met mezelf kan gaan worden (of als is), is heel zwaar.

Ik ben een paar keer bij de POH geweest. En ik heb het gevoel dat zij denkt dat ik me slecht voel vanwege prestatiedruk en perfectionisme. En dat daardoor het schrijven van een masterscriptie niet lukt. Als tips kreeg ik om een to-do lijstje te maken en dagplanningen. En de cirkel van invloed. Maar het lukt me niet om aan haar duidelijk te maken hoe erg ik struggle. De ene dag kan ik mijn bed niet uitkomen. De andere dag kan ik geen warm avondeten voor mezelf maken. Of ik kan mijn mail niet openen. Of ik wil geen licht zien. Of alle geluiden en bewegingen om me heen zijn gekmakend. Of hoe vermoeiend het is om altijd maar de vraag te krijgen hoe het met je gaat en te weten dat de persoon 'goed, met jou?' wil horen terwijl dat een leugen is.

Ik denk namelijk dat mijn problemen meer oplossingen nodig hebben dan een planning of to-do lijstjes maken.

Ik denk dat ik depressief ben. En dat ik dat eigenlijk al een hele tijd ben.

Afgelopen weekend moest ik huilen toen vrienden vroegen hoe het met me ging. Ik kon niet uitleggen waarom. Ik moest gewoon huilen.

Het gaat gewoon al 10 jaar niet goed met me.

Ergens denk ik nog steeds dat ik het verzin. En dat iedereen zich weleens slecht voelt. Dat is ook helemaal niet raar.

Dan lees ik oude verhalen terug, hier op MD. En dan lees ik hoe een 15-jarige ik zichzelf sneed en schreef over dood willen. De 24-jarige ik wil dat meisje een knuffel geven en zeggen dat het beter wordt. Maar dat is een leugen. De 24-jarige ik denkt nog steeds aan zelfbeschadiging en de dood. Vandaag dacht ik nog hoe makkelijk het zou zijn om naar de brug te lopen. 10 minuten zou het me kosten. En ik zou alleen maar hoeven springen.