richting afstuderen

De laatste normale maanden van mijn studie (mijn master) zijn begonnen. Als alles goed gaat, lever ik voor 1 juli 2025 mijn masterscriptie in en dan ben ik afgestudeerd.

En ik kom eigenlijk tot de conclusie dat ik dat helemaal niet wil

Sinds september moeten we nadenken over een onderwerp voor de masterscriptie. En ik weet gewoon oprecht niets te bedenken. Dat is in theorie een beetje gek. Je gaat namelijk een master doen in het vakgebied waar je geïnteresseerd in bent en daarom zou je logischerwijs een onderwerp of een thema moeten kunnen bedenken waar je een half jaar mee aan de slag wil. Alleen weet ik gewoon niets.

Het is niet zo dat ik niets interessant vind. Integendeel. Ik vind uitermate veel dingen interessant, maar niet om wetenschappelijk te onderzoeken. Ik vind nieuwe dingen leren interessant. Ontdekken dat er een heel onderzoeksveld is naar dingen waar ik nog nooit bij stil had gestaan. Leren over nieuwe zienswijze van oude onderwerpen. Over baanbrekende onderzoeken die een hele rits aan wetenschappers geïnspireerd hebben.

Ik maak me nu een beetje zorgen. Als ik namelijk geen enkel onderwerp interessant genoeg vind om een half jaar te onderzoeken, hoe weet ik dan ooit in welke sector ik moet gaan werken?

Ik wil graag ergens stagelopen en heb op meerdere plekken gesolliciteerd, maar nog nergens uitgenodigd voor gesprek en niet eens van alle organisaties een reactie.

Ik wil gewoon student blijven. En ja, ook omdat ik goed ben in student zijn. Ik heb de afgelopen vijf jaar geleerd hoe het studeren werkt en ik zou er graag mee doorgaan. Gewoon hoorcolleges volgen, artikelen lezen, studeren voor tentamens. Heerlijk.

Maar ik voeg dan niets nuttigs toe aan de maatschappij. Als eeuwige student. En dat staat wel bovenaan mijn wensenlijstje voor mijn toekomstige beroep. Samen met: veel autonomie, onvoorspelbaarheid en actie.

Ik weet het gewoon nu even niet.

Ik wil gewoon niet bijna klaar zijn met studeren Er zijn nog zo veel dingen die ik niet weet! Het is een klassieke uitspraak dat hoe meer je leert, hoe meer je ervan bewust bent dat je weinig weet.

Maar ik wil ook wel gewoon richting de volwassenheid en afstuderen, baan, huis etc.

Toen ik klein was, wilde ik schrijfster worden. Daarna treinconducteur. Heel kort wilde ik vrachtwagenchauffeur worden en geschiedenisleraar. Ook politicus of wegcontroleur bij Rijkswaterstaat heb ik weleens (redelijk) serieus overwogen.

Man man man, wat is het kut om een vertrouwde wereld die je goed ligt achter te moeten laten.