Oma.

Mijn zoon word ongewild vader met zijn ex!!!
Hoevaak ik het ben tegengekomen in Duitsland willen jullie helemaal niet weten maar het is daar normaal.....
Nee daar denk ik toch heel anders over, je kan toch geen kind in de wereld zetten om je zin te krijgen of die jongen wil hebben, egaal wat je er voor moet doen.... Zielig toch?
Maar laat ik het eerst even van begin af aan vetellen.
De relatie van me zoon was al een paar weken voorbij, wij zijn met zijn zusje en vrienden naar de Nature One geweest en zijn ex met andere vrienden.
We hebben vrijdagnacht een heel gesprek gehad over zwangerschap enzo, hij nee mama ze neemt al 4 jaar geen pil enz. oke dus ik hem toch nog op zijn geweten ingepraat hoe die meiden de mannen neppen met een baby....
Hij wist zeker dat ze niet zwanger was op dat moment.
Tja helaas woonden ze wel nog samen in de zelfde woning en na dat ze thuis waren van het feest weekend, elk appart maar thuis weer samen en zelfs ik weet wat er dan kan of gaat gebeuren hahaha maja ook ik was een keer zo jong
Hoe dan ook van die ene keer is ze wel zwanger geworden, en nu hebben we dat probleem dat het niet geplant of gewild was van mijn zoon.
Normaal zeg ik ook als je zonder voorbehoedsmiddel sex hebt en er een baby van komt moet je je verandwoording na komen, maar heel eerlijk vind ik het nu niet passend, als je 4 jaar geen pil of condoom hebt gebruikt en niet zwanger bent geworden pak je op dat moment ook geen, ja toch?
Voor haar komt geen arbotes in haar hoofd, haar ouders staan achter haar dus ze heeft haar zin gekregen.
Mijn zoon had net een nieuwe liefde en wou met haar verder, ze waren al aan de toekomst aan het denken.
Ik heb zijn nieuwe vriendin ook leren kennen en heb haar nu al in mijn hart gesloten.
Zo lief en behulpzaam, dat had ik nog niet meegemaakt bij me zoon en heb er me echt op me gemak gevoeld.
Me zoon had hulp nodig bij het opruimen en schoonmaken van zijn woning waar hij niet lang meer zou blijven wonen, gelukkig was ik bij hem en heb in die week veel emoties en boosheid meegemaakt.
De laadste keer dat ik me zoon verdrietig heb gezien dat was toen hij 4 was, maar nu rollen mij nog de tranen over me wangen als ik er aan denk en geloof me geen moeder wil zijn kind zo zien lijden van verdriet.
Toen ze mij de test gaf stond ik eerst even onder schock, van neeeeee maar ook weer blij dat ik oma ga worden, was tenslotte mijn grootste wens.
Maar niet op deze manier....
Tenlotte woonden ze al niet meer samen en ze wist dat hij een andere vriendin had waar hij mee verder wou, maar hoe dat gaat aflopen staat nog in de sterren, natuurlijk hoop ik dat we een manier vinden zo dat ze allebij er mee kunnen omgaan, is niet makkelijk maar wel maak baar.
Gelukkig ben ik geen duitser en denk heel anders, daar is het van Wat denken de buren wel niet enzo..
Mij intreseerdt het niet wat andere zeggen, is hem zijn leven.
Voor mij is er maar 1 ding belangrijk en dat is dat hij gelukkig is egaal hoe of wat ik sta achter hem.
Dat wil niet zeggen dat ik me kleinkind niet ga zien of wat dan ook, ik heb oma rechten en daar vegt ik voor.
Maar gelukkig weet ik dat het niet nodig is omdat ik een goeie band me haar heb en ik al een gesprek met haar er over gehad heb lang voor ze zwanger werd.
Morgen krijgen ze de eerste echo, mijn zoon gaat mee en ik ken hem zo goed dat als hij het ziet er verlieft op gaat worden.
Hij heeft al een zwangerschap App geinstaleerd en dat zegt mij al genoeg.
Dit is zo biezonder raar, 25 jaar geleden ben ik ook rond de zelfde tijdt zwanger geraakt van me zoon, dus ze is dan ook zo uitgeteld als mij toen, ook ik had al jaren geen pil genomen en was met mijn man terug naar nederland verhuisd om een nieuwe start te maken, hahaha tja ook van 1 keer ben ik zwanger geraakt, was ook niet meer geplant omdat we allebij ook werk hadden gevonden en woonden bij me stiefvader in tot we zelf wat konden gaan huren, maar dat liep ook anders dan gedacht.
Alleen was ik getrouwd en woonden samen. Maar bij me tweede wou ik 100 procent echt geen kindje meer na ook twee jaar geel pil te hebben geslikt en dat is niet fijn afgelopen maar na jaren wel weer goedgekomen
Het is nu wachten tot morgen, het hartje klopte al bij de eerste onderzoeking en hoop morgen een echofoto te mogen zien.
En dan mag ik het iedereen vertellen, ze is een beetje bijgelovig denk ik omdat ze wouden wachten tot ze 3 maanden is, maar ik heb er respekt voor en heb het wel tegen fam. verteld.
Ook ik moest er even over praten en mijn emoties kwijd maar niet iedereen denkt zo positief als ik en ik kan niet goed met negative mensen omgaan, maar fam. is fam. en acktcepteer hun menig maar ze mogen zig er niet mee bemoeien is niet hun leven..
Ik kan er uren over schrijven en denken maar de toekomst zal het ons laten zien.
Het wordt in iedegeval een nieuw hoofdstuk in me leven waar ik heel veel zin in heb en er naar uit zie.
het liefste verhuisde ik weer terug naar hun en wie weet doe ik het ook nog