Zwanger zijn - week 10

Ik had verwacht dat ik hier veel vaker over zou schrijven. Maar mijn pen wist het papier niet echt te vinden de laatste weken.
Er is in ieder geval veel gebeurd!

De vorige keer beschreef ik dat ik er achter kwam dat ik zwanger was. Of ben, moet ik zeggen. Wat onwerkelijk was dat! En wat verschrikkelijk lang duurde het wachten op de eerste afspraak bij de verloskundige.

De bewuste donderdag brak aan. Ik had een smoes verteld op werk en was in mijn woonplaats doodsbang dat iemand mij zou herkennen, midden op de dag, terwijl we daar naar binnen gingen.
Ze begon vrijwel direct met het maken van de echo. Haar eerste woorden waren: het zit er en het doet het!
Wauw! Wat bijzonder. Zo raar om ineens bevestigd te krijgen dat er daadwerkelijk een kindje in je buik zit. Ze liet zien waar ze het hartje zag kloppen en controleerde nog wat dingen, voor we aan tafel gingen om de lange vragenlijst door te nemen.

Volgens mijn berekening was ik op dat moment 8+6 weken zwanger. Volgens haar berekening was ik precies 9 weken zwanger. De afspraak voor de volgende keer werd gemaakt en ze vertelde dat we dan de uitgerekende datum horen.

Ik moest en zou het direct aan iemand vertellen. Ik vertel mijn zusje alles dus ik kon het niet langer voor me houden en nodigde haar die avond nog uit voor een drankje.
Nietsvermoedend kwam ze langs en kreeg ze van mij een fotolijstje met de tekst dat ze tante wordt en een foto van de echo. Ze gilde het nog net niet uit.
Zo raar om het na al die weken opeens aan iemand te kunnen vertellen! Maar ook zo fijn. Ik kan haar nu gewoon appen als er iets is, als ik ergens last van heb of als ik het moeilijk vind om mijn mond te houden bij anderen.

Mijn volgende afspraak is volgende week, als ik waarschijnlijk 12 weken zwanger ben. Dat weekend is het Vaderdag. En mijn ouders krijgen een zelfde soort fotolijstje als mijn zusje. Ik word al zenuwachtig als ik eraan denk! Maar wat zal dat een fijn moment worden.

Met mij gaat het trouwens goed. Ik heb nergens last van. En eigenlijk is dat ook rot want ik geloof dus elke keer niet dat ik zwanger ben, maar ik probeer me gewoon gezegend te voelen met het geluk dat ik geen kwaaltjes heb.
Dus waarschijnlijk over 1,5 week meer info! Over dit, waarschijnlijk, kerstkindje.