Relatie

Wat was alles toch fijn in de eerste jaren dat we samen waren.
Ongegeneerd hand in hand lopen, zoenen tijdens het uitgaan.
Vakantieplannen maken die we nu al hebben uitgevoerd.
Wandelen over groene velden, toen we nog foto's van ons samen maakten, nog voordat de selfie in het leven was geroepen.
In de eerste maanden konden we een uur lang op bed liggen, alleen maar zoenen. Rode wangen, zere kaken, slapende armen.
In de eerste jaren werd iedereen gek van de klefheid die van ons af droop. Misschien doordat iedereen er zo gek van werd, staat het me nu zo tegen. Geen klef gedoe meer in openbare ruimtes, dat bewaren we fijn voor ons twee thuis.

Dat de eerste jaren zo perfect waren wil niet zeggen dat ze dat nu niet meer zijn. Onze jaren zijn nog steeds perfect. Met onze auto naar de toekomst hebben we grote heuvels beklommen, over kleine hobbels gereden, een weg met bijna alleen maar pieken en nauwelijks dalen.

Toen vanmorgen op stage stellen werden besproken die veel in leeftijd verschillen, hadden ze het grappend over het gat in de AOW wat opgevangen moet worden.
Maar wij schelen nauwelijks iets, nog geen jaar. Wij gaan later, wanneer we nog steeds gelukkig zijn, bijna tegelijk met pensioen en gaan dan lekker samen genieten van onze nieuwe vrijheid. Misschien wel met wat kleinkinderen, of een hondje, wie weet wat het ons allemaal brengt.

Die eerste jaren waren fijn. Verliefdheid verdronk de dagen, waardoor ze weg waren voordat we er erg in hadden.
Maar die jaren die we nu hebben en krijgen, worden tien keer beter! Onze jaren samen.