Lieve mensen,

Lieve mensen.
Wat is het lang geleden! Zo lang geleden dat ik dit dagboek voor het laatst vond.
De laatste jaren, ja jaren zag ik, waren zo rustig en tegelijk ook fijn, dat ik geen behoefte had om woorden op digitaal papier te zetten.

Maar waarom dan nu wel?
Mijn vriend en ik hebben besloten dat we wel bijna toe zijn aan kinderen. Of hebben we dat niet echt besloten? Mijn vriend vindt het idee nog eng. En dat is het natuurlijk ook.
Ik zei dat ik nog voor 18 weken aan pil thuis heb liggen. Misschien kunnen we nu afspreken dat ik geen herhaalrecept haal.
Een dag in de toekomst kiezen waarop we zeggen dat we aan kinderen beginnen, is minder eng dan vandaag zeggen dat vandaag de dag is.

Dus de reden dat ik schrijf.
Mijn leven gaat snel veranderen. Of het ons gegeven is kinderen te krijgen of niet. Dat we er mee bezig gaan is al een hele verandering.
En ik ben er zo enthousiast over! Ik vertel het het liefst aan iedereen!
Maar dat doe ik niet. Mochten we zwanger zijn, dan wil ik dat het een verassing is. Niet iedereen hoeft te weten wat we uitspoken in de slaapkamer.
Dus ik vertel het aan jullie. Want ik moet mijn enthousiasme kwijt. Mijn verhalen. Mijn woorden die nu wel zoeken naar papier.
15 sep 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Liess
Liess, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende