waxinelichtjes en tyraps
Waxinelichtjes en tyraps lagen naast het bed.
Een vreemde combinatie.. een vreemde valentijn.
Ik miste je. Mijn lichaam was vermoeiend en gestrest maar ik miste je zo. Dus ondanks alle drukte besloot ik toch om naar je toe te gaan. Ik liep je verdieping op en voor de deur stonden 2 kaarsjes te branden. best grappig.
Ik liep naar binnen en op de tafels stonden overal kaarsjes met in het midden chocolade en nog wat dingetjes. Het was cliché, maar lief. Je straalde schattigheid uit. knuffelend met elkaar zaten we op bed, op de bank en op de grond. we rolden en stoeiden alle kanten op. Het voelde heel goed om bij je te zijn. Alsof het leven even op pauze gezet kan worden.
Vandaag is het 15 februari. De dag dat valentijn voorbij is, maar vooral ook het weekend.
Jij bent weg, en het leven is terug. Het voelt alsof ik verzuip in het leven. Ik heb even een down momentje. Ik voel me rot.. en ik weet niet zo goed waarom ik me nou precies rot voel.. of het komt door de oorzaak... of gewoon om het feit dat ik me rot voel en het me niet lukt om me er over heen te zetten. Ik denk allebei. Er speelt niet heel veel.. Ik ben gewoon heel druk met school en stage en mn huishouden. Het bezorgt me veel stress maar ik kan plannen en dingen afmaken.. zolang ik dat doe is het gewoon te doen..
But for some reason.. doe ik dat niet.
Ik begin er zelfs niet aan.
Als ik de berg zie beklim ik hem niet. Ik schuif hem voor me uit en zoek naar nieuwe wegen om er over heen te komen. Om moe van te worden. Ik word gewoon moe van mezelf.. Het zorgt voor zo veel stress.
Ik ben nu op het punt dat de berg echt wel hoog is geworden en dat ik nu zelfs te moe ben om nog op zoek te gaan naar andere wegen. Ik voel me uitgeput en ik heb gewoon nergens meer zin in. Het is bizar hoeveel invloed dit heeft op mijn dag.(en) ECHT. Ik heb gewoon echt nergens meer zin in.
en dat gevoel is helemaal niet wat ik wil, waardoor ik me niet mezelf voel.
Toch.. nu zit ik hier aan mijn tafel vol rotzooi.. met een beetje ruimte gemaakt voor 2 waxinelichtjes.
Ze branden hier naast mijn laptop en ze zijn prachtig. Klein maar ik voel de warmte. De kleur is mooi en ze bewegen soepeltjes van links naar rechts.
Tjah. je kan niet gelijk met een groot vuur beginnen of verwachten.. het begint bij een klein vlammetje.
ik moet echt wat gaan doen..
geloven dat ik het kan.
doen.
Een vreemde combinatie.. een vreemde valentijn.
Ik miste je. Mijn lichaam was vermoeiend en gestrest maar ik miste je zo. Dus ondanks alle drukte besloot ik toch om naar je toe te gaan. Ik liep je verdieping op en voor de deur stonden 2 kaarsjes te branden. best grappig.
Ik liep naar binnen en op de tafels stonden overal kaarsjes met in het midden chocolade en nog wat dingetjes. Het was cliché, maar lief. Je straalde schattigheid uit. knuffelend met elkaar zaten we op bed, op de bank en op de grond. we rolden en stoeiden alle kanten op. Het voelde heel goed om bij je te zijn. Alsof het leven even op pauze gezet kan worden.
Vandaag is het 15 februari. De dag dat valentijn voorbij is, maar vooral ook het weekend.
Jij bent weg, en het leven is terug. Het voelt alsof ik verzuip in het leven. Ik heb even een down momentje. Ik voel me rot.. en ik weet niet zo goed waarom ik me nou precies rot voel.. of het komt door de oorzaak... of gewoon om het feit dat ik me rot voel en het me niet lukt om me er over heen te zetten. Ik denk allebei. Er speelt niet heel veel.. Ik ben gewoon heel druk met school en stage en mn huishouden. Het bezorgt me veel stress maar ik kan plannen en dingen afmaken.. zolang ik dat doe is het gewoon te doen..
But for some reason.. doe ik dat niet.
Ik begin er zelfs niet aan.
Als ik de berg zie beklim ik hem niet. Ik schuif hem voor me uit en zoek naar nieuwe wegen om er over heen te komen. Om moe van te worden. Ik word gewoon moe van mezelf.. Het zorgt voor zo veel stress.
Ik ben nu op het punt dat de berg echt wel hoog is geworden en dat ik nu zelfs te moe ben om nog op zoek te gaan naar andere wegen. Ik voel me uitgeput en ik heb gewoon nergens meer zin in. Het is bizar hoeveel invloed dit heeft op mijn dag.(en) ECHT. Ik heb gewoon echt nergens meer zin in.
en dat gevoel is helemaal niet wat ik wil, waardoor ik me niet mezelf voel.
Toch.. nu zit ik hier aan mijn tafel vol rotzooi.. met een beetje ruimte gemaakt voor 2 waxinelichtjes.
Ze branden hier naast mijn laptop en ze zijn prachtig. Klein maar ik voel de warmte. De kleur is mooi en ze bewegen soepeltjes van links naar rechts.
Tjah. je kan niet gelijk met een groot vuur beginnen of verwachten.. het begint bij een klein vlammetje.
ik moet echt wat gaan doen..
geloven dat ik het kan.
doen.
15 feb 2016
- meld ongepast verhaal
-
Jay-K
maandag 15 februari 2016 20:30
Een vriendin van mij heeft het ook nu heel moeilijk op het hbo. We zitten bij elkaar in de klas en ik heb ook nergens zin in maar doe het allemaal maar gewoon om niet in de problemen te komen en zo hobbel ik het jaar door.
Mijn vriendin daarentegen.. Zij schuift het ook voor zich uit omdat ze geen zin heeft en uiteindelijk komt van uitstel afstel en moet je straks NOG meer doen omdat je alles moet herkansen. Ik zou dat gewoon in je achterhoofd proberen te houden.. Het is nu niet leuk, maar als je het uitstelt is het straks al helemaal niet leuk. leuker maken kan je niet, maar het erger maken wel en dat wil je niet
succes xx
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 dec 2019 verwarming, thee en bier
- O 03 nov 2019 mezelf beter aan het leren kennen
- O 13 okt 2019 In het hier en nu zijn
- O 09 sep 2019 Gedachten gedichtje
- O 31 aug 2019 Avondje stappen
- O 27 mrt 2019 Er komt zo veel op mijn dak in de flow ( 1 )
- O 08 jan 2019 geen deel meer van zijn
- O 10 dec 2018 ik heb jou niet nodig ( 1 )
- O 26 nov 2018 keuze stress werk
- O 08 nov 2018 nieuwe vrienden maken, tips? ( 2 )
- O 06 nov 2018 vrije dag.
- O 14 okt 2018 Alleen ( 1 )
- O 24 sep 2018 tattoo ( 1 )
- O 18 jul 2018 Wat wou ik ook al weer zeggen?
- O 16 jul 2018 Geliefd worden en zijn ( 1 )