Schijnveiligheid

Complete schijnveiligheid; ik zou zweren dat het langzaamaan weer goed ging tussen hem en mij. Tot hij net zei dat hij vanavond de jongen gaat bellen die het hele gerucht de wereld in heeft geholpen. (Fijn ook, net doen alsof hij het mij eerst laat weten voor hij het doet, zo lief!.. En 5 minuten later zeggen dat hij gisteravond al gebeld heeft, maar hij niet opnam. Zeg het dan ook niet.)

Nu, maagpijn, want ondertussen begin ik mijn vriend dondersgoed door te krijgen. Hoe hij is, hoe hij handelt in stresssituaties, en hoe hij omgaat met soortgelijke situaties. Ik durf mijn ziel erom te verwedden dat die gozer volhoudt dat ik hem uitgenodigd heb bij mij thuis als mijn vriend er niet is, wat de grootste onzin is. Ik zou nooit zo iemand uitnodigen. Ben blij dat ik hier gewoon vanuit mijn eigen gevoel kan typen, en geen schijnvertoning op hoef te houden omdat "mijn vriend het slachtoffer is" (zijn woorden.) Hij ziet niet in dat we dat allebei zijn, en zegt keihard dat hij mij begrijpt maar begrijpt geen flikker ervan. Hij staart zich blind op het feit dat hij o, zo zielig is want dat is gewoon gebeurd, klaar. (niets laat blijken dat hij me gelooft, behalve dat hij het zegt.. maar wie weet er anno 2012 niet dat daden meer zeggen dan woorden?)

Ik ben onschuldig, en kan nu met een halve maagzweer af gaan wachten tot hij hem vanavond, zal vast rond 00.00 pas zijn, gebeld heeft. Ben benieuwd wat hieruit komt, al ken ik mijn vriend ondertussen en gaat dit kei, maar dan echt KEIhard fout. Want wat er ook uitkomt, hij gaat er weer over malen.. Maar je vriendin geloven? Ho maar!


Ben het zat en denk dat ik maar even op bed ga liggen ofzo. Je zou denken dat hij mij na 2 jaar ook wel kent, maar nee, blijkbaar niet.

Ik begin me toch weer af te vragen, laten we er even vanuit gaan dat hij me gewoon NIET gaat geloven.. is het het dan wel waard om nog mijn tanden voor uit mijn mond te vechten? I don't think so.
Denk dat ik even heel erg goed na moet gaan denken. Want een ruzie of 10 is het me wel waard hoor, daar niet van. Ik ga over lijken én door het vuur voor die jongen, ookal is het een ongelijkwaardige relatie en heb ik véél meer voor hem over dan hij voor mij.
Maar me moeten gaan bewijzen voor iets wat ik NIET heb gedaan?
Moeten boeten voor iets wat NOOIT is gebeurd?


Daar pas ik voor. Ik ga nu heel erg goed nadenken of dit het me nog wel waard is, mocht hij hetzelfde blijven denken erover. Want hij schreeuwt keihard dat zijn mening erover wel is veranderd, en hij me echt wel wilt geloven, maar zijn acties BEWIJZEN het andere uiterste...

Hij weet echt niet wat hij hiermee op het spel zet.
01 jun 2012 - bewerkt op 08 jun 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Mims05
Mims05, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende