[gedicht] Onvergeven

Korte, snelle flitsen die doen zinderen
Rauwe woorden in de verte - zacht
Vlagen van smaken en rare geuren
Welke ik sindsdien allerdiepst veracht

Het kraken van vloeren en openslaande deuren
Constante bries van het doordrenkte gehijg
De alcoholwalm slaat mijn gedachten neer
Doet me walgen, en zorgt dat ik zwijg

Voor zover het mogelijk is
Gaat iemand hiervoor boeten
Niks vergiffenis of 'verder gaan'
Ze één voor één confronteren

En bij allemaal het licht uit hun ogen slaan.
(Not so easy to ignore it anymore now, is it?)
08 jun 2012 - bewerkt op 08 jun 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Mims05
Mims05, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende