Verslaafd broertje.


Met rake streken, in mijn eigen taal
Schrijf ik mijn hoop uit in de wolken
En in de gedachten die mij vellen
Hoor ik woorden die mij niets vertellen

Ik zag de woede in jou kolken
Ik adem beverig in - en zucht
Jij vergrijpt je nu aan drugs
Terwijl ik staar naar de kalme lucht

Ik begrijp heel goed wat jou doet razen
Maar ik kan jou nu niet meer helpen
Het blijft me keer op keer verbazen
Hoe zeer ik mezelf in jou herken

Op een dag zul je gaan beseffen
Dat er hulp was - hoop - een uitweg
Tot die dag blijf ik hier schrijven
En blijf je altijd mijn kleine broertje.



11 okt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Mims05
Mims05, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende