help

Ik ga morgen kamperen.

Ja, echt morgen.

Over 14 uur en 30 minuten.

En ik dacht dat het allemaal wel meeviel. Maar vanmiddag kom ik thuis, en ik begin meteen weer te huilen omdat ik er zo tegenop zie. En ik heb niet eens zin om het allemaal uit te leggen, maar ik zit gewoon een beetje in de problemen.

Ik heb stress.

Stress.

En nog eens stress.

Ik ben nu dingen klaarleggen en ik wil gewoon heen, maar ik zie er gewoon heel erg tegenop. Ik kan ook geen minpunten vinden, want ik weet niet waar ik bang voor ben, dus mensen snappen het niet. (ja, ze snappen het wel maar ik kan het niet uitleggen en ik vind het gewoon moeilijk)

Ik kan blijkbaar niet goed uitleggen, want ik zei vanmiddag: "mensen zeggen dat ik het moet proberen en tuurlijk, je kunt het beter wel doen dan niet dat is beter voor jezelf, maar daar ben ik niet mee geholpen en daar wordt ik echt kapot moe van. Want srs, wat heb ik eraan als iemand zegt: kom op, je kunt het, ga gewoon het gaat wel. Maar voor mij voelt dat niet zo..

En misschien beetje vaag allemaal maar ik heb het gevoel dat het nogal gecompliceerd gaat worden...

ik kan echt serieus wel janken.. want ik weet het allemaal niet en dat klinkt heel dramatisch eigenlijk is het dat ook maar neem het niet zo op want lezen vat je het vaak anders op dan hoe het echt is.
17 aug 2021 - bewerkt op 17 aug 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van KatieAnn
KatieAnn, vrouw, 17 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende