Break-down dinsdag

Dinsdag had ik weer getraind, crosscamp. Combinatie van crossfit en bootcamp. Dit zijn enorm intensieve trainingen, maar dinsdag kreeg ik echt een break-down.

Het was dinsdag mijn 3e training en de trainingen daarvoor waren zwaar maar het ging goed. Het is gecompliceerd om uit te leggen hoe de training ging, want dat is bijna niet te doen. Het was midden training toen ik bij een onderdeel niet meer verder kwam en op de grond neerstortte, huilend. Ik kreeg er ook geen woord uit, dus mijn trainmaatje dacht dat ik me bezeerd had. Uiteindelijk wist ik uit te brengen: geen pijn, te intensief. Een trainer wist me nog wat verder te pushen en dit gaf me wat boost.

Uiteindelijk verder in de training bleek de boost niet van lange duur, want ik werd misselijk en kreeg er geen beweging meer in. De andere trainer zag het al aan mijn gezicht en trok me uit de groep. Heeft me apart gezet, te drinken gegeven en een vest tegen afkoeling. Ik heb gehuild jongens. Ik schaamde me dood. We hebben een goed gesprek gehad over mijn doelen en vorderingen. Ik wil te snel, te veel. Dit gesprek typ ik wellicht nog eens uit op mydiary. Het gesprek deed me ontzettend goed.

De andere trainer zei op het eind: ''Ik hou ervan om mensen te zien kotsen/huilen, laat zien dat ze net over die grens durven te gaan. Dat is met mate nodig om jezelf te verbeteren''.

Woensdag t/m vandaag ben ik gaan vissen met mijn vader. Mijn lichaam goed de rust gegeven. Kreeg ik ook nog een appje van een trainer: ''Je bent een topper, veel plezier bij vissen. Tot zondag''.

Morgen en zaterdag er weer flink tegenaan.