Vluchten.. Omarmen.. of Wegduwen?

Ik sta op de grens van het punt waar ik beslis op te geven of door te gaan. Het is alsof ik aan het lopen ben. Ineens stop ik met lopen omdat ik aan een groot ravijn ben gekomen, nergens een manier om aan de overkant te raken. Dat wordt: of bedenken hoe ik er kom. Terugwandelen, of gewoon in het ravijn springen en toegeven aan de gevoelens en gedachtes die als een orkaan door mijn hoofd stormen.

Die orkaan temmen, dat lukt soms wel. Niet altijd, de laatste tijd vaker niet dan wel. En eerlijk gezegd ... Ik heb er hulp bij nodig. Ik bedoel dan in de slechte vorm: drugs. Elke dag sta ik op met de intentie: nu stopt het. Tot er weer een slecht iets gebeurd dat me helemaal omlaag haalt. Dan neem ik en tja ... Dan komt dat valse, beter gevoel. Het haalt alle bijtende tanden weg die dat slechte gevoel in me heeft gezet. Ik heb de stap gezet wel. De stap om opgenomen te worden. Op deze manier wordt deze gang van zaken mijn dood, op termijn.

Velen van jullie zullen iets hebben van: zwak. Of: wat? Drugs? Nooit willen we met die persoon te maken hebben. Dat is jullie goede recht, maar onthou dat mensen die dat nemen, meestal niet slecht op zich zijn. Er zit vaak een verhaal achter.

Na gebruik voel k me altijd weer schuldig naar de mensen toe die rond mij leven. Ik doe mijn best.. Echt. Maar tot nu toe is het vooral.. Een mislukking.

Bedankt om dit te lezen.

Tot volgende keer.
14 feb 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Sterocco
Sterocco, man, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende