Standaardsteunzinnen?
Lieve wijze mensen die altijd weten wat te zeggen,
hoe steun je iemand op afstand die zijn moeder aan het verliezen is? Ziekte. Palliatieve zorg. Gevangen in niet-functionerend lichaam. Dat gebeuren.
Er-zijn is al veel he?
Ja.
Ik moet ophouden met altijd twijfelen aan mijn steunvaardigheden.
Time heals too.
Komt goed.
hoe steun je iemand op afstand die zijn moeder aan het verliezen is? Ziekte. Palliatieve zorg. Gevangen in niet-functionerend lichaam. Dat gebeuren.
Er-zijn is al veel he?
Ja.
Ik moet ophouden met altijd twijfelen aan mijn steunvaardigheden.
Time heals too.
Komt goed.
27 apr 2021
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
dinsdag 27 april 2021 20:33
They say; “time heals everything”, but I’m still waitin’.
-
knowthyself
woensdag 28 april 2021 07:10
@LilAngel
Ik heb altijd een wens gehad om al het pijnlijks wat iemand meemaakt of met zich meedraagt weg te halen. Momenteel. Met een knip in mijn vingers. Die drang was, voordat ik zelf depressie voelde en begrip kreeg voor hoe onrealistisch mijn drang was, standaard pijnlijk.
In meer recente jaren voelde ik die drang alleen toen een vriendin misbuikt/verkracht werd. Ik klapte dicht. Vervolgens voelde ik die pijn om de geveoelens die ik bij haar had opgewekt.
Die alomvattende empathie maakt het me soms lastig om er voor iemand te zijn, ik wou dat ik altijd wist hoe. -
ADDitude
woensdag 28 april 2021 15:10
Babe, jij bent een geweldige steun.
Zie je dan niet hoe fijn en liefdevol je altijd op iedereens verhalen reageert? Met zoveel compassie en begrip?
Doe wat je de heletijd al deed, ik twijfel er niet aan dat het amazing is!
Je ontkomt er niet aan om soms een fout te maken. Zeg dat het je spijt en vraag wat je voor diegene kunt doen. Dat doet niets af van je empatische vermogen en vergaande begrip.
Liefs! M -
knowthyself
woensdag 28 april 2021 17:52
@ADDitude
In sommige gevallen weet ik wel precies wat te zeggen, in andere ... Sja. Word ik soms awkward en/of te veel probleemoplossend nadenken en daardoor kil klinkend.
Komt goed. Dat zeker. -
ADDitude
woensdag 28 april 2021 21:37
I know. Ik was gisteren bij m'n meisje omdat haar opa is overleden. Er was destijds niets wat iemand tegen mij kon zeggen dat me een beter gevoel gaf. Ik voelde me zo stom. Ik wist dat er niets te zeggen was maar ik wist ook gewoon niet wat ik moest doen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 jul 2023 Mijn pad naar zachtheid #0
- O 17 jul 2023 13 rollen wc-papier in 10 maanden. ( 2 )
- O 12 jul 2023 Weer mezelf langzamerhand ( 3 )
- O 26 mei 2023 Dreaming
- O 10 mei 2023 Afsluitend gesprek therapie oude woonplek
- O 10 mei 2023 Vriendin K. en hulp als een machtsmiddel ( 4 )
- O 26 apr 2023 Empathie en actie ( 1 )
- O 22 apr 2023 Zienswijze van Nosy over mij
- O 19 apr 2023 Vierde therapie-afspraak trauma's ( 2 )
- O 19 apr 2023 Women on women violence
- O 01 apr 2023 "Netflix maar 10 euro!" ( 3 )
- O 27 feb 2023 Schijt hebben deel 2
- O 26 feb 2023 Geen invloed fysiek geweld? Misschien toch wel.
- O 25 feb 2023 "Ah, it's your mother"
- O 25 feb 2023 Unmatch with me.