Moeder + auto
Vanochtend kwam de grote climax van de alsmaar escalerende situatie thuis
Wij reden richting zwemles van zusje
Zusje had allemaal ideeen over onze vakantie
Mama had daar andere ideeen over
Ze gingen daar met veel negatieve emotie over praten, zusje ging protestgeluiden maken en aandringen nadat mama haar stellingen zei
En moederlief heeft een allergie tegen emotie
Nu was het toevallig rustig op de weg en bleef moeder rustig rijden maar dat kan zo van 0 naar 100 gaan, zelfs van een glimlach (pogingen om geforceerd lief te blijven) naar plotse remmen en heen en weer slalommen op de weg
(haar manier van... slaan zonder te slaan)
Mama herinnerde haar niet aan mijn regel van niet zware onderwerpen bespreken in de auto als het niet hoeft
Ik krijg daar echt paniekaanvallen van
Op zich was de weg rustig
Toen ik het aangaf en uit de auto stapte werden mijn zorgen weggewuifd met een ik hou van je
Die vrouw denkt dat ze beter is dan haar moeder omdat ze sorry en ik hou van je zegt maar daad moet bij woord staan
Daarom hield ik op met sorry zeggen als kind mij niet beseffende dat ik daarmee mn moeder triggerde omdat oma altijd sorry weigerde te zeggen
Lege sorries zijn niet veel beter maar wist ik veel
Toch kreeg het kind de kruis van de voorouders te dragen
prima
Nu ben ik volwassen
Ik liep de auto uit en na een wandeling besloten dat weggaan het beste is
Ook al hadden ik en zusje bioscoopplannen op de 21e, stitch film, ik kan ook doordeweeks reizen, maar keertje op en neer besparen, anyway
Toen vergat ik mn ereader in de auto (meegenomen voor wanneer ik zusje niet kan zien en geval dat moeder met een vriendin gaat bellen ofzo, heb zelf nog steeds een sociale pauze verder, op 31 mei wel een verzoeningsafapraakje met een vriendin om te kijken of wij verder kunnen met mijn nieuwe groei)
Mam gaf me eerst de autosleutels om de reader te pakken maar pakte ze af toen ik zei dat ik wegging
Lekker chanteren hoor
Opschorting van teruggave eigendom ivm niet nakoming van mn plicht om naar haar pijpen te dansen?? Ik word er cynisch van
Ze maakt het moeilijk om christ-like te blijven
(al weigerde ook Hij naar zijn familie te gaan toen bleek dat zij God niet geloofden)
Met mama afgesproken dat we aan de drugs gaan als ik een mooie baan bij haar in de buurt krijg
Om de woonzoektijd te overbruggen
Ik moet lachen om de situatie tegenwoordig
C'est la vie maar wat een vie
knowthyself, vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende