Om hulp vragen?

Hey mensen,

Ik zit er al een tijdje over te twijfelen. Moet ik hulp gaan vragen of niet. Ondanks dat het momenteel niet heel slecht met me gaat vraag ik me af of het misschien toch handig is om wat hulp te hebben. Ik ken mijzelf en ik weet dat het hoe dan ook weer een keer fout gaat. Het enige wat mij momenteel tegen houdt is dat ik het gewoon niet durf. Vragen om hulp staat bij mij gelijk aan zwakheid. Falen.

Daarnaast weet ik gewoon niet waar ik terecht moet. Bij de huisarts of ergens anders? En wat moet ik dan zeggen? Wat verwachten ze van mij? Wat verwacht ik van hun? Ik heb zo veel vragen in mijn hoofd, en dat geeft me veel stress. En stress leidt bij mij tot slapeloze nachten dus ik slaap de hele week al slecht.

Iemand tips??

Veel liefs BO

LifeAsBo, vrouw, 26 jaar

• *.Angel.* maandag 07 maart 2016 15:44
  Wat je altijd kunt doen is met je huisarts in gesprek. Geef aan waarin je vastloopt, wat je anders wilt of wat je nodig hebt om je beter te voelen. Bij huisartsen zijn tegenwoordig praktijkondersteuners in dienst waarmee je wat frequenter kan praten dan met je huisarts. Een andere optie is om je aan te melden bij maatschappelijk werk als dat nog los van een sociaal wijkteam in je gemeente bestaat. Online is er ook een hoop te vinden, zo kan chatten met iemand drempelverlagend werken in de stap naar hulp zoeken. In elk geval, zodra je je af vraagt of je om hulp moet vragen dan is er dus sprake van iets dat niet lekker loopt of je zorgen/stress geeft. Dat zijn duidelijke signalen wat maakt dat het heel goed is om ergens aan de bel te trekken. Goed dat je jezelf daarin dus serieus neemt! Succes
• LifeAsBo maandag 07 maart 2016 15:46
  Dat zijn een aantal goeie opties. Ik zal eens kijken hoe dat hier zit met maatschappelijk werk. Heel erg bedankt! @*.Angel.*
• Pelientje maandag 07 maart 2016 15:48
  Om hulp vragen vind ik niet zwak. Als je je eigen problemen en valkuilen inziet, en daartegen wilt vechten, dan vind ik dat juist heel sterk. En je hoeft niet alles alleen te doen! Via app steun ik je waar ik kan, en als je naar de huisarts gaat wilt je vriend vast wel mee om je te steunen.
  
  De huisarts zou een goede eerste stap zijn. Je hoeft niks, je krijgt gewoon keuzes voorgelegd en kunt dan nadenken waar jij achter staat. Als je eenmaal begint met praten dan komt de rest er vanzelf wel uit, dat zal echt wel meevallen. Verder kun je alleen maar antwoorden op de vragen krijgen door hulp te vragen.
  
  Het komt echt wel goed! En ik vind het heel dapper dat je deze stap overweegt, echt waar.
• LifeAsBo maandag 07 maart 2016 15:53
  Dankje meid! Ik zal het er vanavond eens met mijn vriend over hebben, misschien kan hij me helemaal overhalen. Echt bedankt! Je bent super! @Pelientje
• Redrose dinsdag 08 maart 2016 16:35
  Als het goed is zullen er altijd wel trainingen of cursussen in je buurt zijn. Is de drempel mss wat lager omdat niemand tegen je zal zeggen of je daar heen mag/kan/moet. Je zou je kunnen opgeven voor een cursus van een aantal weken oid..
• LifeAsBo woensdag 09 maart 2016 17:39
  Bedankt voor het meedenken @Redrose
  Ik heb het er met mijn vriend over gehad en we hebben een aantal besluiten gemaakt. Ik ga er nu een nieuw verhaal over schrijven!

• O 22 okt 2019 Tea Time   ( 2 )
• O 20 okt 2019 It's been 6 years!
• O 29 okt 2018 I'm back!!!
• O 20 mrt 2017 Awkward, of toch niet
• O 07 mrt 2017 Get to know me - Part 2
• O 11 jan 2017 Een nieuw jaar, nieuwe kansen   ( 3 )
• O 29 sep 2016 Het gaat steeds beter!!!   ( 2 )
• O 01 sep 2016 Opruimen   ( 2 )
• O 20 jun 2016 It's been a while...
• O 08 mei 2016 Twee jaar geleden
• O 02 mei 2016 Weegschaal doet het weer
• O 25 apr 2016 Frustrerende terugslagen   ( 3 )
• O 18 apr 2016 Hoe gaat het nu met mij??   ( 4 )
• O 09 mrt 2016 Update - Gesprek   ( 2 )
• O 07 mrt 2016 Om hulp vragen?   ( 6 )