Mooie rol

En nu. hoe nu verder. Terug bij mijn emoties. De transparantie brengt chagrijn. Dat ik het ook anders had kunnen doen. Een vrouw met hersenen die gaandeweg toch 1 is geworden met de rol die ze speelde.
De rol van altijd beschikbare, uren luisterende, zorgzame, verstandelijke, adviserende sexy vriendin en/of minnares zonder eigen wensen/verlangens. Bijna zonder identiteit zou je denken. Mijn rol heeft net zoals ik wel een eigen identiteit en persoonlijkheid, maar dat uit ze in het onafhankelijk zijn, in het niets of niemand nodig hebben.
Hoe heeft het zo ver kunnen komen, vraag je je af. Alsof die vraag er nog toe doet. Wij onafhankelijke vrouwen richten ons immers op de toekomst. Alhoewel, volgens mij leven wij 'single' bijna dertigers wel vaker in vergelijking met iets uit het verleden als het de liefde betreft. Een ex, een fling, een vage relatie. Je wilt weer terug naar die momenten van perfectie, dat het in sommige gevallen een illusie betreft doet er dan niet eens toe.
En die mannen, mijn zwaktes, die o zo behoefte hebben aan zo'n ideale vriendin op commando blijven langskomen. Als je ze spreekt is de vlam zo weer aangewakkerd. Ookal gaat het, vaak nachtelijke, uren durende gesprek, voornamelijk over zijn twijfels en emoties. Het maakt niet uit. Het is een rol die ik graag vervul, het ligt ook wel in het verlengde van mijn studie .
Een vriendin noemt de lotus een puppy die een moeder nodig heeft. Zoiets is het vast. Behalve dat er soms sex bij kwam kijken.
Het geeft me ook veel informatie over zijn denkwijze. Want hij is immers de ideale man. Het kan zeer van pas komen dat ik weet hoe deze ideale man functioneert. Hij is zo open, er is geen drempel bijna, terwijl hij voor de buitenwereld vaak de stoere man uithangt en zich nooit zo kwetsbaar zou opstellen.

Met de altijd reizende is het wat minder onschuldig. Dit is de tweede keer dat zijn relatie op het spel komt te staan wegens het contact met mij. Het contact met hem had ook meer weg van een relatie.
Ik weet nog niet waar dat heengaat. Ik zou eigenlijk willen dat hij mij een keer een echte kans zou geven, maar dat is moeilijk aangezien er altijd nog die ander in zijn achterhoofd zit.
In ieder geval wordt ik door zijn vriendin als grote bedreiging gezien, wat ik erg grappig vind aangezien ik hem zelden zie.
Best knap gedaan van mijn alterego, al zeg ik het zelf. Binnenkort zal ik hem een week lang zien.
Ik ben benieuwd wat het oplevert.
Tegelijkertijd lijkt het me stug dat ik hem daadwerkelijk zou kunnen vertrouwen. Ik weet immers in hoeverre hij niet te vertrouwen is.
Maar dat is een vraag voor latere orde. Voor nu zou het een grote overwinning zijn als wij weer kregen wat wij ooit hadden, die wonderlijke band. Die is er nog steeds maar ondergesneeuwd door seizoenen en flashbacks van buitenechtelijk fysiek contact met elkaar.
Wel zal het me moeite kosten om dan niet weer in die rol van perfecte alles accepterende vrouw te kruipen.
Ik zal toch het gesprek proberen te openen. Hij heeft gevoelens voor mij dus ergens moet het respect afdwingen als ik eens laat zien hoe ik daadwerkelijk over het 1 en ander denk.
Ik ga mijn best doen.
Voor de lotus is er in ieder geval geen andere mogelijkheid dan mijn rol blijven. Helaas. Bij hem zou ik alleen maar veel verliezen als hij wist hoe ik over hem dacht.