Het weekend.

Het was een druk weekend. Zaterdag overdag ging ik met mijn moeder en broertje naar mijn oma. Dit was erg ellendig, het gaat niet goed met mijn broertje want hij hoort weer stemmen in zijn hoofd.

Het afscheid feestje van mijn huisgenoot was erg geslaagd. Het was heel gezellig en ik had leuk contact met twee jongens. Ik ben erg trots opmezelf, dat ik mij de laatste tijd zo durf opentestellen naar jongens. Ik denk zelfs dat ik over een tijdje de stap ga zetten om te gaan daten. Niet nu, ik heb het erg druk met school en ik ben ook echt niet tevreden met mijn lichaam. Maar het feit dat ik er over nadenk is al een stap. Vanaf zaterdag hangt er een aparte sfeer in ons huis, alsof mijn huisgenoot en ik pas eindelijk beseffen dat ze echt weggaat. Gisteravond heb ik haar gelopen met de koffers pakken en hebben we samen zoals we vaak doen, tv gekeken. Het is raar. Ik denk dat ik vanavond wel een traantje laat, wanneer ze vertrekt naar haar ouders die haar op schiphol zetten. Nooit gedacht dat ik zo verdrietig zou zijn.

Afscheid nemen hoort bij het leven. Het is een natuurlijke proces. Ik mag verdrietig zijn.
12 sep 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van st-ar
st-ar, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende