Het is een gekke wereld.

Soms denk ik dat het aan mij ligt. Maar opgroeien is niet bepaald leuk.

Afgelopen weekend was ik bij mijn ouders. (lees: stiefouder en moeder). We hebben afspraken gemaakt
over de studie. Ik was hier nogal onzeker over. Ik zei tegen mijn moeder: dat is een diepgewortelde angst. Omdat toen mijn moeder hertrouwde, zich ook niet aan de afspraak hielden. En ik voelde mij het huis uit gepest. Mijn stiefvader zei letterlijk, dat ik leefde als een varken. Uiteindelijk ben ik maar het huis uitgegaan. Nu jaren later, zei hij dat hij er spijt van had. Wat opzich wel mooi was. Maar ook bitterzoet.
Omdat ja, ik zat toen in de puberteit en hij was de volwassenen.
Leeftijd zegt niet altijd iets.

Hij confronteerde mijn broertje, met het feit dat hij niet vaak op bezoek kwam. Hij heeft vaak mot mijn stiefvader. Het is ze echte vader niet. (en mijn stiefvader: beweert nu dat wij voelen als zijn eigen kinderen). Snapt hij dan niet dat je niet zomaar een stief-vader kan worden?

Mijn vader ja hij is oud en begint oud te worden. Hij is overal wel tevreden mij. Maar tegelijkertijd begint het een oude man te worden. Mijn broers hebben beide geen contact meer met hem. Waardoor eigenlijk alles op mijn schouders ligt.

Corona. Ja, corona. Je leest de meest maffe verhalen. En het feit dat er opeens allemaal regels zijn, draaiboeken voor een nieuwe golf. Maar niemand weet wat er gaat gebeuren. Verpleegkundige die opstappen. (gelijk hebben ze, lijkt mij keihard werken! en indd vaak zonder waardering).

Ondertussen studeer ik verder, vandaag ga ik Engelse grammatica doen.
Oh ja en er komt een vriendin logeren. Best gezellig. Ze heeft geluidsoverlast.
Ik ben blij dat ik haar kan helpen. Gelukkig waardeert ze het wel. Mijn beste vriendin, die bij mij mocht logeren, gooide een glas naar mijn hoofd. Na 10 jaar. Het is niet anders. Maar soms denk ik wel.
Waar ben ik in beland en is dit nou mijn leven?

Verder ben ik gelukkig en tevreden. En natuurlijk ook niet altijd de liefste geweest.
Maar ja. Het leven is geen sprookje, er is geen prins, geen kasteel. Of misschien moet ik zeggen nog niet .. mijn huis is best een kasteel en mijn prins. Misschien loopt ze paard kreupel?