Gespeelde bordspellen november

November was een leuke spellenmaand. Zou best meer gespeeld willen hebben, maar gezien de overvolle weekenden, ben ik wel tevreden met mijn resultaat. Dit speelde ik in november:

Kabuto Sumo: Sakura Slam
Gespeel: 1 november (2x), 9 november (2x)



Kabuto Slam is een soort coin pusher, maar dan in bordspelformaat en met insecten. En het is geweldig! Ieder insect heeft eigen specialiteiten en je moet proberen elkaar van het bord af te werken door houten schijven te duwen. Ik heb het in totaal 4 keer met mijn vriend gespeeld. Echt handig ben ik hier niet in, maar dat geeft niet. Zolang het maar leuk is om te spelen.

River Valley Glasswork
Gespeeld: 9 november (2x), 16 november



In dit spel moet je glas uit de rivier verzamelen. Het is een leuk puzzelspel, met een mechanisme dat goed werkt. Ook ziet het er ongelooflijk schattig uit. Ik heb hem twee keer met mijn vriend gespeeld en één keer solo. Solo heeft het spel ook de nodige uitdagingen en kun je zelfs variëren in hoe moeilijk het is. Erg leuk spel dus!

Locus
Gespeeld: 13 november (2x) en 16 november



Eigen foto

Locus is een flip and write spel, waarbij je met Tetris-achtige stenen zoveel mogelijk punten probeert te scoren. Een heel leuk spel, met de nodige puzzels, want welke kaart kies je en welke laat je aan je voorbijgaan? Ook de volgorde van de kaarten maakt enorm verschil. Je moet een zo hoge mogelijke score proberen te halen.

Pondscape
Gespeeld: 13 november



Eigen foto

Pondscape is een nieuw spel voor me. Ik bestel veel spellen van De Spelletjes Vrienden vooraf als preorder en de afgelopen tijd kwamen die bijna allemaal achter elkaar uit (En ook aantal spellen via Kickstarter). Veel spellen heb ik niet echt de energie voor om nu de regels te gaan begrijpen, want het is soms best complex en mijn hoofd zit vol. Maar Pondscape heb ik wel snel gespeeld.
In Pondscape moet je kikkers zien te groeperen volgens bepaalde regels en voorkeuren. Hoe beter je dit doet, hoe meer punten. Om kikkers te krijgen, kies je telkens een open kikker uit, en verplaats je de speciale springkikker. Die bepaalt weer waar je bepaalde bonuskaarten kunt spelen.
De regels zijn best simpel, maar het spel vergt nog behoorlijk wat nadenken. Ik deed mijn eerste potje dan ook niet al te best. Geen probleem, gewoon volgende keer beter.
Zeker voor herhaling vatbaar!

Metrolijn
Gespeeld: 14 november (2x)



Metrolijn heb ik al wat langer. Het is een flip and write spel, waar je moet proberen de metrolijnen zo ver mogelijk te vullen. In het basisspel zitten 4 europese spelen voor de afwisseling, en ik heb ook een keer een blok kunnen kopen met Japanse steden om te spelen. Dat deed ik, omdat de Facebookgroep waar ik in zit de challenge ‘Het verre Oosten’ had. Deze keer speelde ik twee spellen, met een Japanse kaart. Leuk puzzelspel!

Welcome to…
Gespeeld: 16 november (2x)



Welcome to heb ik al een aantal jaar in huis en had het ook wel eerder gespeeld, maar al een behoorlijke tijd niet meer. In dit spel ga je een buurt maken, door kaartjes te trekken. Daar staan huisnummers op, maar ook eigenschappen voor in de buurt (denk aan hekken, een park of een zwembad). De cijfers moeten ingevuld worden op het blad en moeten oplopen van elkaar. Verder moet je proberen bepaalde bonussen te halen. Je gaat voor een zo hoog mogelijke score.

Toriki
Gespeeld: 24 november



Eigen foto

In de Facebookgroep hadden ze afgelopen week het thema ‘verhaal’. En dat is een thema waar ik heel blij van word. Ik houd van verhalende spellen. En deze was ook onlangs binnengekomen als preorder. Toriki speelt zich af op een eiland. Je vindt spullen, combineert die met elkaar en probeert puzzels op te lossen. Het verhaal verloopt via een app. Doelgroep is echt families, dus het spel is wat simpeler dan andere spellen, maar het verhaal is leuk.
Ik heb een stuk gespeeld en dacht daarna: dit is veel leuker om samen te spelen dan alleen. En dus ga ik dit samen met mijn vriend doen, zodra we daar een keer de ruimte voor hebben.

Roll Player Adventures
Gespeeld: 25 november



Door het thema ‘verhaal’ besloot ik nog een spel te doen. Roll Player Adventures had ik namelijk nog niet eerder gespeeld. Dus mooie reden om dit eens te doen.
In Roll Player Adventures maak je een karakter aan en heb je keuzes uit allerlei figuren. Ik koos voor een gnome, omdat er op de achterkant staat dat hij een booklover is. Haha.
Met je character kun je verschillende verhalen spellen. Je maakt onderweg keuzes en probeert vijanden te verslaan.
Ik wil geen spoilers geven, daarom alleen een foto van mijn gnome. Maar ik speelde het eerste avontuur en heb echt genoten.
Het eerste avontuur geldt als een soort tutorial en de spelregels en het spelverloop zijn heel goed te volgen.
Dit smaakt echt naar meer. Gelukkig stopt het verhaal hier niet en kan ik er nog een hoop spelen.

De toppers en de floppers
Ik moet eerlijk zeggen: ik vond eigenlijk alle spellen leuk die ik in november speelde. Misschien het ‘minst’ leuke Toriki, maar daarmee wil ik niet zeggen dat die niet leuk was. De leukste spellen waren voor mij toch wel Kabuto Sumo: Sakura Slam en Roll Player Adventures. Maar ook hierbij geldt: de rest was ook gewoon leuk. En dat is fijn. Bordspellen moeten ook gewoon leuk zijn, nietwaar?

Doelen vorige maand
Ik beschreef vorige keer dat mijn energie-huishouding uit balans is. Dat komt door de winterdepressie en het grijze weer. Ik wilde vooral vaker spelletjes spelen, omdat ik merkte dat ik er wel behoefte aan het. Een vorm van afleiding. Ik heb zeker meer gespeeld dan de maand ervoor en vooral voor wat kleinere spellen gekozen. Mijn hoofd was vol, maar het hielp wel voor de nodige afleiding. Dat is fijn.

Doelen komende maand
Ik heb geen echte doelen deze keer, dat komt vooral omdat ik echt niet weet hoe met het Charlie zal gaan. Dat schreef ik ook al in het boekenbericht. Ik denk dat ik hem binnenkort moet laten inslapen en ik heb geen idee wat dat mentaal met me doet.
Toch wil ik wel wat proberen. Ze hebben een leuke ’12 days before christmas’ challenge in de facebookgroep. En oudjaarsavond is ook echt zo’n typische bordspelavond. Ik wil mezelf alleen nergens aan vastpinnen.