Gehandicapt
Beste iedereen,
ik ben een vrouw met principes. Eén van die principes is om nooit iemand - maakt niet uit hoe zwaar de handicap - 'gehandicapt' te noemen. Gehandicapt, dat is een vies woord. Het is raar, trekt onnodig de aandacht en slaat nergens op. Alsof iemand niet meer is dan zijn/haar handicap. Als je iemand gehandicapt noemt wijs je onmiddellijk op het feit dat deze persoon een handicap heeft. Als je zegt 'een persoon met een handicap', leg je meer de nadruk op het feit dat het nog steeds een persoon is. Die handicap? Da's iets wat er bij komt.
Ja, ik weet ook wel dat het woord niet verkeerd is of als beledigend beschouwd wordt door iedereen, maar in mijn mond heeft het een vieze nasmaak. En het geluid ervan staat mijn oren niet aan. Gehandicapt is een lelijk woord. In mijn ogen kan niet één facet van jou als persoon, bepalen hoe jij neergezet wordt. Zo vind ik het bijvoorbeeld ook even belachelijk om in de krant te lezen dat een 'moslim' een overval gepleegd heeft. Het feit dat deze persoon geen typische 'westerse' uiterlijke kenmerken heeft, wil niet zeggen dat hij/zij daarom een bepaalde religie aanhangt. En zelfs wanneer die persoon deze religie wél aanhangt, maakt het dan uit dat hij/zij moslim is? Nee. Een mens is in de eerste plaats nog altijd een mens. En je geloof is net zoals een handicap maar een klein onderdeel van wat ervoor zorgt dat jij jezelf bent.
Je vraagt je vast af waarom ik dit (in mijn ogen) probleem aankaart? Wel, ik wil namelijk iedereen die dit leest motiveren om mijn voorbeeld te volgen. Sinds kort ben ik leidster bij een AKABE scoutsgroep. AKABE is de afkorting van 'Anders KAn BEst', een scoutsgroep voor kinderen en jongeren met een mentale en/of fysieke beperking. Op deze korte tijd heb ik al te veel mensen onbeschaamd mijn leden 'gehandicapt' horen noemen én heb ik het effect ervan gezien. Sommige leden trekken zich het niet aan, anderen wel. Het ergste is dan ook dat ze behandelt worden alsof ze een buitenaards wezen zijn of niets kunnen. Veel van mijn leden zijn zelfstandig, daar kan je perfect normale gesprekken mee voeren. Sommigen zijn slimmer dan mij of kunnen motorisch meer. Mijn leden? Hoe zwaar hun handicap ook is, zijn nooit gehandicapt. Het zijn gewoon toffe jongens en meisjes die zoals elk kind willen genieten van hun jeugd.
Veel liefs,
Chelsea
ik ben een vrouw met principes. Eén van die principes is om nooit iemand - maakt niet uit hoe zwaar de handicap - 'gehandicapt' te noemen. Gehandicapt, dat is een vies woord. Het is raar, trekt onnodig de aandacht en slaat nergens op. Alsof iemand niet meer is dan zijn/haar handicap. Als je iemand gehandicapt noemt wijs je onmiddellijk op het feit dat deze persoon een handicap heeft. Als je zegt 'een persoon met een handicap', leg je meer de nadruk op het feit dat het nog steeds een persoon is. Die handicap? Da's iets wat er bij komt.
Ja, ik weet ook wel dat het woord niet verkeerd is of als beledigend beschouwd wordt door iedereen, maar in mijn mond heeft het een vieze nasmaak. En het geluid ervan staat mijn oren niet aan. Gehandicapt is een lelijk woord. In mijn ogen kan niet één facet van jou als persoon, bepalen hoe jij neergezet wordt. Zo vind ik het bijvoorbeeld ook even belachelijk om in de krant te lezen dat een 'moslim' een overval gepleegd heeft. Het feit dat deze persoon geen typische 'westerse' uiterlijke kenmerken heeft, wil niet zeggen dat hij/zij daarom een bepaalde religie aanhangt. En zelfs wanneer die persoon deze religie wél aanhangt, maakt het dan uit dat hij/zij moslim is? Nee. Een mens is in de eerste plaats nog altijd een mens. En je geloof is net zoals een handicap maar een klein onderdeel van wat ervoor zorgt dat jij jezelf bent.
Je vraagt je vast af waarom ik dit (in mijn ogen) probleem aankaart? Wel, ik wil namelijk iedereen die dit leest motiveren om mijn voorbeeld te volgen. Sinds kort ben ik leidster bij een AKABE scoutsgroep. AKABE is de afkorting van 'Anders KAn BEst', een scoutsgroep voor kinderen en jongeren met een mentale en/of fysieke beperking. Op deze korte tijd heb ik al te veel mensen onbeschaamd mijn leden 'gehandicapt' horen noemen én heb ik het effect ervan gezien. Sommige leden trekken zich het niet aan, anderen wel. Het ergste is dan ook dat ze behandelt worden alsof ze een buitenaards wezen zijn of niets kunnen. Veel van mijn leden zijn zelfstandig, daar kan je perfect normale gesprekken mee voeren. Sommigen zijn slimmer dan mij of kunnen motorisch meer. Mijn leden? Hoe zwaar hun handicap ook is, zijn nooit gehandicapt. Het zijn gewoon toffe jongens en meisjes die zoals elk kind willen genieten van hun jeugd.
Veel liefs,
Chelsea
24 mrt 2016
- meld ongepast verhaal
-
freebird
vrijdag 25 maart 2016 22:56
Een alternatief is om het een lichamelijke beperking te noemen. Dat klinkt wat minder zwaar, net zoals de geestelijke variant.
-
NoFuture (opgeheven op 8-10-2016)
zaterdag 26 maart 2016 14:56
Prima dat je principes hebt, maar in mijn ogen maak je het erger dan dat het is. 'Gehandicapt' is in mijn ogen geen scheldwoord, in tegendeel zelfs. Wees blij dat er geen ergere termen gebruikt worden. Mensen zullen altijd onderscheid maken en elkaar benoemen op wat het meeste opvalt of het grootste verschil is. Vroeger kregen mensen zo hun naam: de lange, de rooie,... Zolang het niet denigrerend is bedoelen mensen het ook helemaal niet slecht.
Ik kan me voorstellen dat het voor zo'n kind wel vervelend is dat juist dat deel alle aandacht krijgt, maar het is iets waar ze mee moeten leren omgaan. Dat hoort ook bij opgroeien.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 jul 2016 In 2011
- O 16 jun 2016 Lief ( 2 )
- O 08 jun 2016 Zomerbenen
- O 23 mei 2016 Willem ( 1 )
- O 03 mei 2016 Dood ( 2 )
- O 01 mei 2016 Niet normaal
- O 30 apr 2016 Zwanger
- O 26 apr 2016 Weg
- O 23 apr 2016 Glazuur
- O 22 apr 2016 Kruimeltjes
- O 18 apr 2016 Pauzes ( 1 )
- O 18 apr 2016 Ik was een leugenaar ( 1 )
- O 03 apr 2016 Bleke benen ( 10 )
- O 01 apr 2016 Aan alle sterke mensen ( 5 )
- O 31 mrt 2016 Sprankelmomentjes