* Een kort stukje

Gisteren heb ik wel gerend, maar niet heel ver. Gewoon een stukje, zodat het gat tussen mijn rondjes niet groter wordt dan één dag. Dat werkt voor mij. Iedere dag, of bijna iedere dag, rennen zou eigenlijk ideaal zijn, maar daarvoor moet ik eerst al mijn spieren en pezen en botten weer een beetje wakkerschudden. Als ik langer wacht tussen mijn rondjes neemt mijn motivatie af en vergeet ik hoe lekker ik rennen eigenlijk vind.

Dus een klein rondje, gewoon om een rondje te hebben gedaan. Hoe meer we samen lopen, hoe beter we op elkaar afgestemd raken. Met Floyd kon ik natuurlijk al lezen en schrijven, maar met Roán erbij moet hij leren aan de goede kant van Roán te blijven lopen zodat de lijnen niet door elkaar raken. Door het met z'n tweeën voorop lopen begint Floyd ook ineens wat in de lijn te hangen. Roán trekt sowieso nog behoorlijk. Binnenkort ga ik een investering doen in tuigjes, joggingslijnen en een heupgordel. Dan mogen ze tijdens het hardlopen lekker trekken.

Na college heb ik zowaar iets sociaals gedaan. Ik heb samen met mijn mentorgroepje gegeten bij één van de meiden thuis. Het is een heel fijn groepje waar iedereen lekker zichzelf kan zijn. Allemaal lieve, fijne mensen en het was dan ook heel gezellig! Maar echt sociaal ben ik toch niet. Zo'n avond vind ik heel vermoeiend. Ik was blij toen ik weer gewoon thuiskwam in mijn kleine roedeltje.

Eigenlijk hadden we gisteren ons Digestie cijfer moeten krijgen, maar het is er nog niet. Ik kan daar zo boos om worden. Twee weken is gewoon twee weken. Niet twee weken en één dag. Of geef even aan dat het cijfer later kom. Dan zit ik niet de halve dag die stomme cijferlijst te F5en.

Vanmiddag ga ik nog een stukje rennen. Ik hoef lekker niet naar Utrecht vandaag. Hard aan de studie en lekker veel buitenlucht. Proberen niet iedere vijf minuten te kijken of het cijfer er al is.