Wat stelt het leven voor
Steeds vaker stel ik mezelf deze vraag. Wat stelt het leven eigenlijk voor.
Ik zit op de bank en staar naar de muur. Ik weet dat ik een activiteit moet gaan ondernemen anders beland ik in gepieker. Ik zet de tv aan. Tijdverdrijf een beetje gedachtenloos kijken.
Mijn leven is best oke. Ik heb het zo gecreëerd dat ik tevreden ben over het algemeen. Er zijn wel dingen die ik anders zou willen maar in mijn comfortzone ben ik tevreden voel ik me veilig. Elke dag doe ik opnieuw hetzelfde, ik verveel me vaak en veel dingen lijken mij niet lang te boeien. Ik ben bezig met goede dingen en heb ook een hele lieve familie, toch denk ik vaak wat stelt het leven nou voor. Zit ik daar in mijn huisje te wachten, de tijd verstrijkt en alles gaat voorbij. Niemand die het echt zou merken als je morgen per ongeluk in de sloot fietst. Natuurlijk wel mijn ouders en een paar vrienden maar dat gaat over. In het grote geheel zou het niet veel uitmaken. Iedereen is vervangbaar en te missen. Vooral als ik niks te doen heb, niks nuttigs voel me ik een klomp cellen die maar een beetje op een stoel zit. Ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken en nuttig bezig te zijn. Maar waar draait het leven nou om? Voortplanting? Zijn we hier om een gezin te beginnen en de wereld nog meer te overbevolken ... Is dat een woord?. Dat zou dan geen recht doen aan alle mensen die geen kinderen nemen. Gewenst of ongewenst. Niets te klagen, maar toch vraag ik mij dagelijks af. Wat draagt mijn bestaan nou bij? Zonder een doodswens te hebben. Wat als ik er niet meer zou zijn? Of wat kan ik doen om mijn bestaan vollediger te maken? Moeilijke vragen waar eigenlijk geen antwoord op te geven is
Ik zit op de bank en staar naar de muur. Ik weet dat ik een activiteit moet gaan ondernemen anders beland ik in gepieker. Ik zet de tv aan. Tijdverdrijf een beetje gedachtenloos kijken.
Mijn leven is best oke. Ik heb het zo gecreëerd dat ik tevreden ben over het algemeen. Er zijn wel dingen die ik anders zou willen maar in mijn comfortzone ben ik tevreden voel ik me veilig. Elke dag doe ik opnieuw hetzelfde, ik verveel me vaak en veel dingen lijken mij niet lang te boeien. Ik ben bezig met goede dingen en heb ook een hele lieve familie, toch denk ik vaak wat stelt het leven nou voor. Zit ik daar in mijn huisje te wachten, de tijd verstrijkt en alles gaat voorbij. Niemand die het echt zou merken als je morgen per ongeluk in de sloot fietst. Natuurlijk wel mijn ouders en een paar vrienden maar dat gaat over. In het grote geheel zou het niet veel uitmaken. Iedereen is vervangbaar en te missen. Vooral als ik niks te doen heb, niks nuttigs voel me ik een klomp cellen die maar een beetje op een stoel zit. Ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken en nuttig bezig te zijn. Maar waar draait het leven nou om? Voortplanting? Zijn we hier om een gezin te beginnen en de wereld nog meer te overbevolken ... Is dat een woord?. Dat zou dan geen recht doen aan alle mensen die geen kinderen nemen. Gewenst of ongewenst. Niets te klagen, maar toch vraag ik mij dagelijks af. Wat draagt mijn bestaan nou bij? Zonder een doodswens te hebben. Wat als ik er niet meer zou zijn? Of wat kan ik doen om mijn bestaan vollediger te maken? Moeilijke vragen waar eigenlijk geen antwoord op te geven is
22 mrt 2023 - bewerkt op 22 mrt 2023
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
woensdag 22 maart 2023 14:49
Lastige kwesties inderdaad. Dingen waar ik zelf ook regelmatig over denk, sommige periodes meer dan anders en sommige periodes met meer negativiteit dan andere periodes.
Eigenlijk komt het hier op neer: wat is nou de zin van het bestaan?
Ik heb ook geen antwoord, maar wat ik wel probeer op dit moment is om zinvolle dingen te blijven zien.
Ook als ik maar op de bank zit: ik weet dat ik ouders heb voor wie ik veel beteken, ik ben soort van vleesgeworden liefde (ik denk er niet geheel zo over, mijn ouders zijn immers gescheiden). En ik weet dat ik met het werk wat ik doe ook wat voor mijn omgeving beteken, voor de maatschappij, daar iets aan toevoeg. Ook al werk ik op dit moment heel weinig, dan voeg ik iets toe aan de hulpverleners en mensen die nu bij mij betrokken zijn, al is het al om hun werk zinvol te maken en ervoor te zorgen dat zij brood op de plank krijgen, hoe cru dat ook klinkt.
De bakker bakt het brood wat voor de klanten het eten is. De een z'n dood is de ander z'n brood. Maar er is meer dan alleen werk (schijnt), maar ook genieten van dingen die plezierig zijn zoals verhalen vertellen aan elkaar, of films kijken, genieten van muziek, van de natuur, lekker eten of chocola. De zachtheid van een (knuffel)dier, een (glim)lach. Warmte van een lekkere douche.
Ik ben ook maar een klomp cellen op een stoel. Daar moeten we het maar mee doen.
-
BorderlineIris
woensdag 22 maart 2023 15:24
Bedankt voor de reactie. Ik denk inderdaad dat je gelijk hebt. Het is indd waar we leven deels om ons brood te verdienen. En gelukkig bestaan er veel leuke dingen.
-
Silverstarmia
vrijdag 24 maart 2023 11:46
heb ik nu met mijn vriendin omdat ze zei dat ze nog liever dood gaat dan een vriendin van mij te zijn, maar ik hoop dat je je nu wel beter voelt, stay happy
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 mrt 2024 Verdriet ( 2 )
- O 12 mrt 2024 Dagelijkse kost ( 4 )
- O 07 mrt 2024 Ups en downs ( 4 )
- O 03 mrt 2024 Zorgmachtiging ( 2 )
- O 29 feb 2024 Update. Suïcidaliteit. ( 2 )
- O 18 jan 2024 Mindset ( 7 )
- O 17 jan 2024 Depressie deel honderd zoveel ( 2 )
- O 16 jan 2024 Blue Monday ( 2 )
- O 13 jan 2024 Ziek
- O 11 jan 2024 Huilen ( 3 )
- O 10 jan 2024 Stemming
- O 06 jan 2024 Zaterdag ( 2 )
- O 04 jan 2024 Nieuwe jaar ( 3 )
- O 31 dec 2023 Oud&nieuw ( 2 )
- O 30 dec 2023 Afleiding ( 2 )