Wat een kutsysteem hier in NL

Dit wordt een lang verhaal..

3 weken terug op een maandag liep het compleet uit de hand.
Er was een moment dat m'n zoon R tv aan het kijken was en tegelijkertijd bezig was met z'n telefoon.
Ik was ondertussen aan het koken en ik dacht: terwijl ik toch bezig ben, kan ik ook wel even bellen met m'n vriend.
In dat telefoongesprek onderbrak m'n zoon me 3 keer.
Na het telefoongesprek heb ik hem op een rustige toon aangesproken van: hee kerel, mama vind het niet zo fijn als je door me heen praat tijdens het bellen." Ik kon nog niet eens zeggen wat ik nog meer wilde zeggen. Zoals: "na die tijd ben ik er voor je"
Want R werd verdrietig en boos en kreeg het gevoel dat hij niets mocht vragen. Daar heb ik wel meteen op gereageerd dat dat natuurlijk wel mag. Maar waarschijnlijk heeft hij daar niets van meegekregen doordat hij zo in z'n emoties zat.
Maar doordat hij verdrietig was, werd hij ook boos. In zijn woede heeft hij naar zijn zeggen per ongeluk een karaf met Ranja omgegooid. Hij pakte een glas op, hij wilde er mee gooien, maar rolde het weg, zo waren er meerdere dingen waar hij mee gooide.
Hij stampte naar boven, gooide daar nog verder met spullen en aan de hand daarvan had ik de stekkers van de playstation eruit getrokken.
Ik duld dat gedrag niet, dat hij met spullen gooit.
Achteraf bleek dat hij dus juist op de playstation wou om even te kalmeren.
Dat wist ik niet.
Maargoed, in het moment dat hij boven was, had hij stiekem z'n vader geappt met daarin: ik wil niet meer bij mama zijn.
Binnen no time stond de vriendin van z'n vader aan de deur. L.
Ze zei: ik kom R ophalen, en ik die daar stond, wist van niks.
Ik zei tegen haar dat ik wilde dat ze ging vertrekken, dat ik dit zelf op los met m'n zoon.
Ze bleef daar maar stom staan en ook nog eens zeggen: "kijk nou eens naar dat jochie, helemaal overstuur." ja goh hoe zou dat toch komen? achterlijke trut. Ze kent niet eens het hele verhaal.
Ik probeerde haar in ieder geval weg te sturen, omdat ik er zelf met R er wou uitkomen.
Dus ik wilde de deur dicht doen, gaat zij er zo tussen staan, zodat ik de deur niet dicht kon doen.
De idioot! Ik heb haar in ieder geval wel duidelijk gemaakt dat ik haar kop niet meer voor m'n deur wil hebben. Was ze niet van gediend, maar poosje terug had zij zelf een grote bek tegen mij dat ik alles maar met de vader van R moet regelen want hij is immers de vader en zij had er niks mee te maken. Dus daar ben ik dan ook maar op terug gekomen, het zijn haar woorden. Prima, wil ik haar kop ook niet meer zien.
Uiteindelijk heb ik wel R laten gaan met de afspraak dat hij diezelfde avond terug zou komen.
Paar uur later kreeg ik van de vader van R, laten we hem Y noemen.
Kreeg ik van Y een appje dat R bij hem bleef.
Dus ik zei: en dat bepaal jij?
Hij had dat overlegd met instanties en die hebben dat bepaalt.
Ik zei: we hebben afspraken, doelde ik op de ouderschapsplan.
Maar hij bleef maar doorgaan over R zijn spullen, de fiets en tas op te halen, en de dag erna zou het CJG contact met me opnemen.
Ik heb alle spullen buiten geflikkerd, ik kon die rotkop van hem niet zien, anders had ik 'm wat aangedaan.
Dit alles gebeurde dus op een maandag
Dinsdag
Ik bracht m'n dochter naar de gastouder en toen ik daar was, werd ik idd gebeld door het CJG.
bracht me op de hoogte wat er verteld en gedaan was.
Dat het haar ook beter leek dat R bij vader zou blijven om tot rust te komen.
Maar toen vertelde ze ineens iets over een fragment.
Ik was verbaasd en vroeg: wat voor fragment?
Ja er was wat opgenomen van jou en R.
En ik dacht echt van: WTF?!?
Dus die vriendin L stond voor m'n deur om m'n kind te halen, blokkeert m'n deur en filmt me stiekem ook nog.
Ik heb later ook gevraagd wie het naar het CJG had doorgestuurd.
Toen zei ze dat het Y was.
Dus daar heb ik aangifte van gedaan.
Stiekem filmen en verspreiden mag niet.
Ik was echt in shock dat dit allemaal was gebeurd.
Ik wilde ook aangifte doen van het feit dat m'n kind nu bij me weg wordt gehouden.
Maar doordat R en ik gedoe hadden voordat hij vertrok maandag, heb ik nooit de kans met hem gehad om het uit te praten.
De bedoeling was dat R de woensdag naar me toe zou komen voor een herstelgesprek.
Uiteindelijk kwam iemand van het CJG bij mij thuis zonder R.
Ik vroeg meteen naar R natuurlijk, waar is hij?
Ze ging zitten en vertelde dat Y niet mee wilde werken en de kop er tegen in gooit.
M'n angst werd werkelijkheid, ik ben m'n kind kwijt.
De dagen erna zijn de dagen dat R bij z'n vader hoort te zijn volgens het ouderschapsplan.
Maar R zou volgens het ouderschapsplan die eerstvolgende zaterdag weer bij me komen.
Y heeft R nooit gebracht.
Ik heb op Zondag Y een bericht gedaan waarom hij R niet gebracht had.
Dit was zijn antwoord.

Ik maak mij op dit moment ernstige zorgen over de veiligheid van R. Het punt dat R aangeeft dat jullie dagelijks ruzies hebben maar ook aangeeft dat de vorige ruzie zo erg was dat hij weg moest. Het feit dat hij de dagelijkse ruzies "normale ruzies" noemt vind ik zorgelijk! Morgen is M terug van vakantie, en wil ik met jou en haar hierover in gesprek. Ook wil ik dat zij met R in gesprek gaat over de afgelopen periode. In het geluidsfragment hoor ik een jongen van 10 die niet meer weet wat hij moet. Hij is ten einde raad. Het feit dat hij als 10 jarige aangeeft ik moet rust hebben vind ik zorgelijk.

Ik heb daar heel kort op gereageerd
"dus met andere woorden krijg ik R niet meer te zien."

Nee. Dat zijn niet de andere woorden. Dat is jou interpretatie. Ik geef aan dat ik met jou en M in gesprek wil.

Hij mag het maar al te graag goed praten hoe hij gehandeld heeft.
Hij vraagt niet eens naar wat er is gebeurd, hij trekt z'n eigen plan en handelt.
M. is iemand binnen het CJG waarvan ik al vanaf het begin heb aangegeven heb, dat ik niet wil dat zij betrokken is in wat voor manier dan ook, bij de hulp die ik voor mezelf heb aangevraagd. De begeleiding.
Op 1 of andere manier is zij alsnog er bij betrokken geraakt omdat 1 van de medewerkers niet naar mijn wensen heeft geluisterd.
Hoe fucking moeilijk is dat? Luisteren. Tegenwoordig mag je dus niet eens meer aangeven met wie je wel en niet in gesprek wil. WTF?!? ik dacht dat het CJG juist er altijd voor stond, dat de ouders zich er wel prettig bij voelen met wie ze in gesprek gaan. Maar blijkbaar doet dat er niet toe.
En oh ja kennelijk de vertrouwenscode doet er ook niet meer toe.
Want bepaalde dingen die ik heb gezegd hebben ze allemaal opgeslagen en in verslagen gezet waardoor ik er uit kom als de slechte ouder.

Maar een week na het incident om het zo te benoemen, heb ik een herstelgesprek gehad met m'n zoon. Hij wilde graag dat z'n vader erbij was, en iemand anders van het CJG was daarbij A.
Ik kon die klootzak wel wat doen.
Maargoed ik heb uiteindelijk wel m'n zegje gedaan en onder andere ook aangegeven dat het niet oke is om met spullen te gooien.
Dat ik zei: wat gaan we er aan doen, dat je dat niet meer doet?
Dat Y en R tegelijkertijd zeiden: Geen ruzie meer maken.
Dat ik echt dacht: serieus? Alsof het normaal is met spullen te gooien. Y normaliseert het wel op deze manier in ieder geval.
Verder zat ik gewoon te luisteren wat er allemaal gezegd werd, en ik stond echt met m'n oren te klapperen.
R gaf aan dat hij het gevoel had dat m'n vriend belangrijker is dan R.
Als ik niet bij m'n vriend ben, dan bellen we vaak voordat hij naar z'n werk gaat en als hij van z'n werk af komt. Dat wisselt met tijden want hij werkt in 3 ploegendienst.
Nou had A voorgesteld dat ik niet meer mag bellen met m'n vriend als m'n zoon bij me is.
Gewoon helemaal niet meer. Ik dacht: WTF? Ga je mij nu bepalen wat ik wel en niet mag doen?
En R deed dat ook trouwens.
Ook gaf A aan dat de telefoon van R niet meer wordt afgepakt omdat de lijnen open moeten blijven naar z'n vader en vriendin van toe. Y & L.
Dus gaf A aan dat R zelf mocht bepalen wat hij met z'n telefoon doet.
Ik weer dat ik dacht: serieus?
ik zat gewoon te luisteren met klepperende oren.
Hoe is dit normaal om de regie in de hand van een kind te leggen?
Want ik had aangegeven van nee ik ben het er niet mee eens. Wat nou als hij zich misdraagt hoe moet ik hem dan straf geven? Nee ik mag de telefoon niet afpakken. R mag zelf de telefoon op de hoek van tafel leggen of in de la van de tafel.
Echt waar, dit schiet gewoon helemaal niets op.
Tuurlijk vind ik het wel belangrijk te luisteren naar hoe hij zich voelt en daar naar te handelen.
Maar niet zo, dat m'n eigen kind, mijn leven gaat bepalen wat ik wel en niet mag doen.
Ik ben er later ook op terug gekomen en heb ik aangegeven dat ik het er niet mee eens ben, met die afspraken.
Want jullie (CJG) zetten in het veiligheidsplan dat er zorgen/risico's zijn omtrent mij wat betreft de regie te behouden over R. Dat dat met ups en downs gaat.
Maar als zij zulke afspraken gaan maken over en met R dan krijg ik de regie toch nooit meer terug?
En met dat herstelgesprek hebben ze overigens ook helemaal geen contact met m'n begeleiders gelegd, ook niet met de tijd dat Y had besloten dat R bij hem bleef.
Dus het CJG handelt gewoon zelf, zonder medeweten van mijn begeleiders.
Zij huren nota bene m'n begeleiders in, voor hun visie en verslagen en weet ik het wat er allemaal moet gebeuren.
Nu zijn we zo goed als 3 weken verder, en bij dat herstel gesprek is uitgekomen dat R maar een paar uurtjes bij mij per week wil zijn. Dus hij wordt nog steeds bij me weg gehouden.
Y heeft zich gewoon te houden aan het ouderschapsplan.

In november vorig jaar waren de rollen omgedraaid.
R wilde niet bij vader blijven, wilde naar mij toe.
Ik heb met man en macht alles geprobeerd om R te overtuigen dat het oke is bij z'n vader.
Dat het daar net zo fijn is, als dat het bij mij is.
Uiteindelijk is dat gelukt, zoals het ook hoort.
Van ouder naar ouder.
Y denkt er niet zo over, nee R wil niet bij jou zijn, maar bij mij.
Dan blijft hij ook bij mij, ik ga niets tegen zijn wil doen.
Zo fucking idioot.
Ik zit nu alleen nog steeds te twijfelen of ik aangifte moet doen dat hij bij me weg wordt gehouden.
Het is maar de vraag of R aankomende zaterdag bij me komt, want dan is mijn weekend met hem.
Ik sta gewoon echt muurvast, ik kan helemaal niks.
Ik ben degene die verdorie hulp heeft aangevraagd om er beter uit te kunnen komen voor mezelf en m'n zoon.
En nu ben ik degene die een bezoeksregeling heeft voor 2 dagen per week voor een paar uurtjes.
Hoe dan?!?
Ik weet in ieder geval wel door alle smerige spelletjes die zijn gespeeld.
Ik ben er zo fucking klaar mee.
Ik wil die hele klootzak nooit meer zien en spreken.
Met het CJG ga ik niet meer in gesprek want het maakt toch niet uit wat ik zeg, ze nemen niks serieus.
En alles wat Y zegt tegen het CJG nemen ze wel serieus en wordt zelfs in een verslag gezet richting het jeugdbeschermingstafel.
Het CJG hebben zoveel aannames over mij er in gezet, waarvan ik denk: dat kan niet anders dan dat dat van Y af komt.
Maar ik snap het gewoon niet, zo'n organisatie als het CJG zou dan toch beter moeten weten en dat ze wat kunnen met feiten en dan pas in een verslag te zetten?
Ja echt in dat verslag van verzoek tot bespreking voor het jeugdbeschermingstafel staan zoveel onjuiste of halve informatie in.
Het klopt gewoon van geen kant.
Natuurlijk ontkrachten mijn begeleiders die aannames allemaal en de rest wat er allemaal in staat omtrent zorgen/risico's.
hun visie staat er ook in, en die van mij ook.
Hopelijk is dat genoeg voor de jeugdbeschermingstafel.
Ik ben er gewoon zo klaar mee, ik wil er gewoon een dikke vette streep onderzetten en doorgaan met m'n eigen leven.
Al zou dat betekenen dat R dan niet in m'n leven is.
Ik weet dat je voor je kind hoort te vechten, maar ik ben op.
Ik kan dit niet meer langer. Dit is iets wat al jaren speelt, sinds Y en ik uit elkaar zijn.
Al 8 fucking jaar.
Ik wil gewoon zo snel mogelijk verhuizen.