Verschil

verschil 1:

Achtergrond, familie. Zijn familie is betrokken en het is het normaal als ik er ben met hem en als ik het niet ben dan is dat bijzonder. Ze vragen je hoe het met je gaat uit interesse en soms vind ik dat intimiderend, ook al is dat natuurlijk uit een goed hart en kan je alles aan ze vertellen. Misschien wel meer dan mijn eigen familie. Maar soms heb ik niks te vertellen en zijn er geen nieuwe ontwikkelingen. Ik denk heel erg dat ik nieuwe ontwikkelingen moet vertellen terwijl dat er niet is. En dan weet ik eigenlijk niks te zeggen. Terwijl ik ook kan vragen hoe het met ze gaat en een gesprek met hun te hebben.

Mijn familie vraagt niet hoed het met je gaat, familie bestaat uit moeder en zus. Zij wachten totdat jij vertelt wat jij wilt vertellen. Daarmee lijken zij ongeinteresseerd, maar het is de manier van communiceren. Of het lijkt soms ook een gekke trauma te zijn van mij moeder. Zij vindt de vraag: hoe gaat het? intimiderend, zoals ik dat ook soms vind van vreemden. En daarom vraagt ze het niet. Zij ziet dat meer als bemoeien. Dus dan vraagt ze het niet en dan wacht ze totdat andere het zeggen

Geert heeft hier moeite mee,dat het zij ongeinteresseerd lijken en niet willen weten hoe het met hem gaat en niet willen weten wat hij allemaal doet. Wat ik super erg begrijp, want dat is wat je uitstraalt als je niks vraagt aan mensen. Maar misschien omdat ik dat ergens ook gewend ben en weet waaon dat is, heb ik nooit moeite met wanneer mensen dat niet doen. En dan vinden we wel iets anders om over te hebben

Emotie uiting:

Hij uit al zijn emoties meteen; alles wat er gebeurt op dat moment zonder filter zegt ie dat. Ook al betekent dat dat je de ander misschien mee kan kwetsen. Hij vindt dat dat gewoon dan kan, steeds meer weet hij dat dat niet chill is, iig voor mij. Afreageren is iets wat hij doet

Ik heb sterk de mening dat dat echt niet kan. Ik ga niet opeens boos zijn op iemand als ik boos ben om een andere situatie. Ik kan heel goed onderscheiden waar ik boos op ben. Als ik een bepaalde irritatie voel over hem en ik weet dat dat wordt aangedikt omdat ik moe ben of geirriteerd over iets anders ben, ga ik niet iets zeggen over zijn gedrag dan trek ik me terug en dan koel ik af over het ander. ik filter meer mijn dingen

Mening hebben:

Hij heeft sneller een mening over dingen dan dat ik dat heb. En betekent niet dat ik minder een mening heb, maar soms gaan dingen meer langs me heen dan anderen. Ik vind andere dingen belangrijker dan hij. En soms heeft hij een mening over dingen waarvan ik denk dat ik daar gewoon geen mening over wil/kan hebben omdat dat persoons gebonden is en daardoor kan/ zou ik alleen maar vragen stellen als ik daar iets van denk. Ik open niet een gesprek met een mening, ik vraag dan omdat ik al denk. 'oh misschien heeft diegene er wel redenen voor' en dan vraag ik naar die redenen. En maak daar een verslag op uit

Wat er is gebeurd is dat ik vind dat hij te klakkeloos zijn emotie uit en daardoor mij mee kwetst en daar zeg ik wat van en dan moet ik rekening houden met zijn reden. Terwijl ik zijn reden allang weet maar dat ik daar dan zoeits heb van oke je hebt je redenen maar ik ben een mens met gevoelend en normen een waarden en ik ga dat niet langs me heen laten gaan dus ik wil dat gewoon zeggen.

Wat ik wil zeggen

Sorry dat ik je weer het gevoel heb gegeven dat ik je buiten sluit van iets. Het ging over de virus en dat jij je zorgen maakt over mijn zus die zit in een van de hotspots van die virus. Ik maakte me zorgen om haar vanaf het begin dat ze daar zat. Ik