So this is it..

Gisteren heb ik gepraat. Gepraat over hoe ik het vind, wat ik anders kan doen, anders moet doen. Wat
ik moet veranderen en wat juist niet. Op zich is alles goed aan me. Bijna alles. Ik zie er leuk uit enzo,
alleen ben ik soms een beetje leeg. Ik denk dat hij oppervlakkig bedoelt.

Ik zie er goed uit. Normaal kwa lichaam zeg maar, kwa gewicht, en een knap koppie, dat zei die. Ik
weet dat ik er normaal uit zie, dat weet ik wel in mijn hoofd. Maar mijn gevoel geloofd dat niet. Als ik in
de spiegel kijk zie ik niet wat andere zien. Ik weet dat wat ik zie niet waar is. Ik weet dat al dat vet er
niet echt is. Ik weet dat ik niet het gedrocht ben dat ik zie. Ik weet het allemaal wel, maar het voelt
gewoon niet zo. Ik weet dat ik er allemaal veel te veel nadruk op leg. Maar als iets constant in je hoofd
zit kun je er niet niet aan denken. Als je constant ergens aan herrinerd word, moet je er wel naar
handelen.

Ik ben te oppervlakkig. Ik let te veel op de buitenkant. Niet alleen van mezelf, maar ook van andere.
Al heeft hij daar niet helemaal gelijk in, want dan was ik nooit met hem omgegaan. Ik heb gewoon niks
anders om over te praten dan de buitenkant. Ik kan niet praten over echte dingen. Niet over dingen die er echt toe doen. Ik kan niet zomaar iedereen alles laten zien. Daarom ben ik zo gefixeerd op de
buitenkant. Los daarvan is het ook gewoon belangrijk voor me. Mijn buitenkant, niet die van andere. Ik
vind het belangrijk om er goed uit te zien, niet alleen voor andere maar ook voor mezelf.

Ik ben leeg. Eerst dacht ik oppervlakkig. Maar misschien is t ook wel gewoon dat ik nooit wat van mezelf
laat zien, van wat ik voel en denk. Maar dat kan ik gewoon maar heel moeilijk. Ik weet vaak niet hoe ik
dingen moet zeggen. Dan zijn er gewoon geen woorden voor. Of ik ben bang dat mensen vinden dat ik
me aanstal, al zou hij dat nooit vinden. Ik ben bang dat mensen me gaan veroordelen. Daarom praat
ik niet over mezelf, daarom zijn mijn gevoelens ook echt alleen van mij. Ik ben bang om mensen te
kwetsen. Daarom zeg ik niet wat ik denk.

En dat ga ik veranderen. Ik ga proberen de waarheid over mezelf te zien. Ik ga proberen minder om
uiterlijk te geven, en dan vooral dat van mezelf. En ik ga proberen te laten zien wat ik denk en voel, of
het te vertellen. Voor mezelf, en voor hem.