Rotweek, maar ik ga er beter mee om

Ik heb het nogal druk. Door de therapiesessie afgelopen vrijdag werden er allerlei dingen weer naar boven gehaald: ik had meerdere nachten angstdromen van hoe ik agressief werd behandeld en gegooid werd.

Vervolgend wanneer ik wakker werd herinneringen aan mijn moeder die zich rot gedroeg of erger.

Gisteravond zat ik te denken aan hoeveel schade het me heeft gedaan dat moederlief ontkende dat ik hulp nodig heb.

Hoe dankbaar ik ben dat ik zelf onderzoekend genoeg was om over spiritualiteit, religie, filosofie en psychologie te lezen vanaf een vrij jonge leeftijd.

Hoe dankbaar ik ben dat ik er vorig jaar voor koos om therapie op te zoeken.

Ik had 0,0 filter toen ik klein was. Zeker wanneer ik depri/angstig ben: dat gaat nu nog steeds weleens mis. En dat schrok soms kids van me af, of course.

Mam vertelde me dat dat het probleem is van andere kids, niet mij, en dat ik gemeen (zo zei ze het niet) terug moest doen. (Weet niet meer wat ze zei maar daar kwam het op neer.)

Maar tegen haar gold die regel niet. Als ik niet naar hondencommando's luisterde dan sloeg ze me wel.

Leuk hoor. Goede opvoeding was dat. Blijkend van haar hoge intelligente. Not. Ugh.

Maar goed.

Ik pas de dingen toe die ik heb geleerd.

Ik waak mijn grenzen. Ik praat met mensen.
05 nov 2022 - bewerkt op 05 nov 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van knowthyself
knowthyself, vrouw, 29 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende