Oeps - een hele lange update

Als in, oeps, zo heb je opeens alweer maanden niet meer ge-update! Maar ik zwerf nog steeds rond hier (op MD, niet irl want huis gekocht enzo) Ja! Dat was ook het laatste waar ik over schreef!

Dus sinds oktober vorig jaar is er bizar veel gebeurd en een deel daarvan kan gewoon openbaar!
Nou de eerste les die ik geleerd heb sinds die tijd, is dat verbouwen veel meer voeten in de aarde heeft dan zie plan, maak plan, doe plan, klaar.
Sowieso omdat ik per uur zes keer van gedachten kan veranderen, qua tijd kan het allemaal niet zo strak gepland worden dat ik de tijd ook niet heb om van gedachten te veranderen en uiteindelijk heb ik zo vaak iets nieuws bedacht dat Lief het even laat liggen tot mijn ideeën wat meer gesetteld zijn (smart cookie!)
Het huis is natuurlijk gewoon live-able want we zijn ingetrokken op de dag dat we de sleutel kregen (doei tochtige, koude 34m2) en sindsdien hebben we ook al flink wat aangepakt. Of nou ja, Lief. Want ik ben ongeveer even handig als tieten op een drumstel. Zoals wij het zeggen, hij maakt het huis en ik maak het een thuis.
Buiten dat moet er ook iemand koken en dat is dan weer mijn forte.
Als ik eraan denk gooi ik nog wel eens wat sfeerbeelden online 😂

Anyway, oktober huis gekocht, november maandje knallen en in december hebben we elkaar het ja-woord gegeven. Of nou ja, hij zei 'ja' en ik zei 'vooruit dan maar weer' wat de ambtenaar voor het gemak opvatte als 'ja'.
Aanvankelijk zouden we gewoon even snel een krabbel zetten om een geregistreerd partnerschap aan te gaan, met zijn ma en mijn pa als getuigen, hapje eten, klaar - maar dat werd vrij snel een iets groter ding, je weet namelijk niet hoe de toekomst gaat en waarom niet gewoon een feestje vieren?
Ik heb dus een aantal uitnodigingen de deur uitgedaan zo'n twee weken van te voren en to my absolute shock kwamen de meeste mensen ook nog! We hebben een hella fancy taart laten maken, we hadden een superleuke trouwambtenaar die iedereen aan het huilen maakte en Lief en ik hebben elkaars achternaam aangenomen so yeah, good times!
Ik heb het hele gebeuren voor een klein select groepje gestreamd op facebook dus ik kan het zelfs nog terugkijken, maar ik ga me meestal vervelen na een kwartier en dan zet ik het weer af.
De ceremonie duurde ongeveer een uur en zowel Lief als ik vinden het helemaal niet zo chill om zo front en center opgeprikt te zitten, en het is vast heel erg maar wat mij betreft had het ook wat minder lang mogen duren.
Het feest daarentegen was dus echt heel leuk, een beetje bij elkaar gegooid wegens tijdgebrek, maar we hadden wat hapjes gekocht, en Schonemoeders heeft ook echt allerlei lekkers gemaakt, ze had nog veel meer plannen maar ze moest werken de dag van te voren dus ze had niet zoveel tijd en ik was alleen maar dankbaarder want hoe lief 🥰
Zelf had ik de dag ervoor kip-champignon ragout gemaakt, dus rond etenstijd heeft Lief patat gehaald voor erbij, en om 2100 was iedereen de deur uit.
Allemaal heel simpel eigenlijk dus, maar legit de mooiste dag van mijn leven so far.
We willen eigenlijk nog een keer een grotere bruiloft doen en dan ons partnerschap omzetten in een huwelijk, maar nu ik dit zo opschrijf begin ik een beetje te twijfelen want waarom? We hebben zo'n mooie dag gehad, zonder catering, witte jurk, kasteel als achtergrond dat ik nu ergens bang ben dat het alleen maar tegen kan vallen hierna...
Nou ja, we zien wel hoe de toekomst loopt, het is niet alsof we onze handen voorlopig niet nog vol hebben met bijvoorbeeld het huis.



Oké ik heb the best bewaard for last maar komtiendan he! We hebben een puppy! 😍
Dat is ook nog een verhaal hoor, want eigenlijk waren we 14 januari kennis gaan maken met een hond van het stichting/asiel waar ik mijn kat ook gehaald heb. Die stichting volg ik al jaren en ze werken vooral met honden met een flinke rugzak dus ik wilde echt heel graag een hondje van hun.
Nou, 14-1 gingen we dus kennis maken en we hebben een proefwandeling gemaakt met Ollie, een lekker eigenwijze corgi. Ik zag het helemaal zitten en de trainster was ook enthousiast over ons, maar heeft er eerlijk bij gezegd dat Ollie ook een date had gehad met een ander koppel, maar we zouden binnen twee dagen wat horen.
Dat is ook gebeurd, ze gingen verder met het andere koppel omdat Lief nog nooit een eigen hond had gehad en omdat Ollie al eens teruggebracht was wilden ze gewoon geen risico lopen. Jammer, maar we begrepen het wel helemaal. Dit is ook echt waarom ik geen vertrouwen heb in andere asiels waar ze je de hond maar meegeven en succes ermee 🙄 Dit was niet het antwoord waar ik op gehoopt had, maar ik heb 100x liever een 'nee' dan een 'ja' die achteraf de verkeerde keuze blijkt en dat we hem dan bv weer af hadden moeten staan omdat het toch geen match is. Dat is traumatiserend voor zowel zo'n hondje als voor ons.

Ondanks m'n begrip was ik natuurlijk hartstikke teleurgesteld en Lief voelde zich een beetje kut omdat het 'zijn schuld' was, dus hij zocht en vond een fokker op een uur afstand en maakte een afspraak voor 18-1 om kennis te maken. De fokker had nog twee hondjes beschikbaar, twee meisjes waar wel m'n voorkeur naar uitging. Pup1 was heel druk, enthousiast en outgoing, terwijl pup2 het eigenlijk allemaal maar niks vond en vooral verlegen een beetje uit de buurt bleef. Allebei meenemen vond Lief geen goed idee dus dan moet je een keuze maken he? Lief en ik zijn allebei vrij rustig en kinderen zijn uitgesloten dus we dachten dat het bedeesde hondje beter tot haar recht zou komen. De fokker stemde daarmee in, dus pup1 werd weer naar het nest gebracht en pup2 werd bij mij op schoot geparkeerd en bam - ik was verliefd.



Jongens, meet Liva!
Ze is geboren op 22-10-22 en een kruising tussen beagle en corgi, of zoals papa het zegt; een kruising tussen eigenwijs en stronteigenwijs 😂
Vooralsnog merken wij weinig van dat eigenwijze, maar ze is natuurlijk wel nog heel jong dus dat zal dan nog wel komen.
We zijn meteen begonnen met benchtraining enzo maar die shit is pittig! Binnen een week had ik een afspraak gemaakt met de gedragstherapeute van die stichting en we hebben nu maandelijkse gesprekken waar Lief en ik de opvoeding kunnen bespreken en eventuele dingen waar we tegenop lopen. En blij toe!
Voor onze eerste afspraak durfden we haar niet echt in de bench te laten zodra ze maar een piepje gaf, we sliepen omstebeurt beneden op de bank zodat ze niet zou gaan miepen en we lieten haar om de twee uur uit zodat ze geen ongelukjes zou hebben maar Liz heeft er snel korte metten mee gemaakt, maar op een heldere manier die, hardop uitgesproken, zó logisch was.
Sindsdien slaapt Liva lekker beneden van 2100 tot 0600 en wij fijn boven in bed, en wandelen gebeurt met normale intervallen zonder ongelukjes in huis, en ons stress-niveau is gewoon normaal en manageable ❤️
Afgelopen zaterdag hebben we weer een consult gehad en nu zijn we haar verlegenheid gaan aanpakken, omdat ze echt iedereen behalve mij en Lief gewoon té spannend vindt.
Paar tips van Liz gekregen, in de praktijk gebracht en gisteren heeft Liva gewoon brokjes uit de hand van m'n Schonemoeders gegeten! Ze liet zich lekker knuffelen en aaien en alles!
In alle eerlijkheid, die eerste paar weken waren zo heftig dat we allebei weinig plezier of vertrouwen meer hadden maar dankzij die consulten heb ik alle vertrouwen erin dat we hele mooie jaren tegemoet gaan.
Ik kom vooral mezelf en mijn eigen onzekerheid heel erg tegen. Hiervoor had ik een middenslag keeshond, en dat was de liefste hond van de hele wereld. Maar mijn vader had daar de opvoeding vooral van gedaan, en Liva is de eerste hond die ik helemaal zelf ga opvoeden dus ik voel de druk enorm om ook er een leuk, lief en chill hondje van te maken. Want hoe kan ik een puppy opvoeden tot een stabiele en zelfverzekerde hond wanneer ik mezelf continu second-guess?
Druk die alleen ik op mezelf leg en dat weet ik ook wel, maar goed, die consulten helpen ook daarmee. Het voelt als een vangnet en wanneer ik mentaal op een neurotische rampage ga dan kan ik mezelf daarmee weer kalmeren.
Komt wel goed schatje, haha.

Op dit moment ligt mevrouwtje te chillen in haar bench en ik ben gelukkig.