Menselijkheid en respect

Wat betekend het nog "menselijkheid " ?

Ik lees veel op social media en dan voornamelijk Facebook de ultieme pagina om -lekker- anoniem te spuien, te mopperen en te reageren zowel goed als kwaadschiks.
Ik lees en reageer vrijwel nooit of het moet zijn dat de menselijkheid in gedrang kom, ik kan niet snappen waarom men niet meer wilt accepteren dat ieder mens een individu is met eigen gedachten eigen wensen en eigen verlangens.
Waarom moeten mensen tot de grond toe afgekraakt dan wel afgebrand worden ? Gewoon omdat ze een eigen mening hebben die niet strookt met wat een ander denkt of doet, ik vind dat zo raar omdat het bewijst dat de wereld individualistisch word, het niet meer op anderen hoeven letten of rekening mee te houden en het www versterkt het alleen maar omdat de wereld jaren geleden niet zo groot en onbekend was.

Vandaag weer eens tijd genomen om op MD te lezen , gewoon wat mensen bezig houd ,het meevoelen met mensen die hun problemen duidelijk proberen te maken in hun hoofd door ze op te schrijven.
Een techniek die ik vroeger veel heb moeten gebruiken om niet langzaam gek te worden in mijn hoofd en die ik hier soms nog gebruik om mijn gedachten op een rij te krijgen omdat het gewoon even niet gaat, het even niet lukt maar meestal niet om er reacties op te willen hebben want schrijf veel privé oftewel het eerste doel van een dagboek -prive.

Meestal beslis ik aan het eind van mijn bericht pas of ik hem wel of niet openbaar zet, of ik wel of niet wil dat er reacties op komen en soms schijf ik met de gedachte om een openbaar bericht te maken, om onbekende mensen deelgenoot te laten zijn van mijn gedachten.

Ik lees berichten over het vaccineren de voor en tegens, de theorieën en hoe men er tegenover staat en ondanks ik het niet altijd eens ben respecteer ik altijd hoe men er over denkt.
Ik vind het zo erg dat het respect voor een andere denkwijze soms zover te zoeken is 😔

Ik zelf besloot al vrij snel te wachten met het maken van een beslissing tot de brief van de uitnodiging op de deurmat gevallen was want er waren zoveel theorieën, zoveel verhalen en zoveel complotten dat het voor mijn gevoel onmogelijk werd om een goede mening te vormen zeker omdat ik ook in risico groepen val van zwaar overgewicht, paniekaanvallen, hyperventilatie en angst voor spuiten die iets in mijn lichaam brengen (nee niet voor naalden of prikken want van mijn tattoos heb ik geen last)
Jaren geleden al dat ik in het ziekenhuis te horen kreeg dat ik ten alle tijden aan moet geven dat ik een zware hyperventilatie aanval kan krijgen na het toedienen van een spuit.
Ik hoefde alleen maar een verdoving in mijn oor om deze door te laten prikken, gelukkig was mijn huidige man er bij om de arts te waarschuwen dat er een aanval aan kwam die gelijk reageerde door alle toeters en bellen in het ziekenhuis af te laten gaan en naderhand mij op het hart te drukken dit voortaan altijd en bij iedere spuit aan te geven ..... dat was de eerste keer dat ik zo'n reactie kreeg.

Ondertussen is de brief binnen gevallen en heb ik besloten samen met mijn man de vaccinatie te nemen, waarom - niet omdat ik (wij) de laatste anderhalf jaar last hebben gehad van ziekteverschijnselen- wel een week voor carnaval beide erg ziek zijn geweest toen het woord corona nog niet eens bekend was in nederland- maar ons ook zo goed als mogelijk aan de regels gehouden hebben zoals de afstand en niets met visites hier en daar wat erg zwaar was om familie, kinderen, kleinkinderen niet te zien IRL, mondkapje wegens mijn hyperventilatie niet gedaan maar wel gewerkt en ook daar de afstand bewaard.

Nee ik haal de prik om er voor te zorgen dat ik over een paar maanden weer een voetbalstadion in te komen om mijn favoriete club te kunnen zien spelen , om in oktober weer naar een musical te kunnen gaan en om mijn hobby's van biljarten en luchtbuks schieten weer te kunnen doen met zo min mogelijk kans op besmetting of iemand anders te besmetten (zover daar zekerheid over is) oftewel ik wil weer LEVEN.
Zonder iedere keer te moeten testen wat mij verschrikkelijk lijkt ook al heb ik nog nooit een test gehad.

Om discussies te voorkomen van waarom ik het wel of juist niet moet doen weet niemand in mijn omgeving wat ik wil en hoe ik er over denk en weet je wat, daar heeft ook niemand mee te maken want het is MIJN beslissing en hier sta ik nu, op dit moment gewoon achter en wat de toekomst breng ..... wie zal het zeggen want als het tijd is om te gaan dan ga je - hoe je er ook over denkt en wat je er ook van vind of gevonden hebt !