Lievelings
Vandaag ben ik gegrepen. Gepakt door een luisterboek. Gister zelf uitgekozen in de bibliotheek, maar niet goed gelezen en vandaag kon ik niet meer stoppen. Tijdens mijn nieuwe knutselfrutsel bezigheid zette ik cd 1 op en werd ik gepakt. Kippenvel, ijskoud en direct 'kut, dit is niet oke'. En het stopte niet. 5 uur lang, achter elkaar door de 4 cd's afgespeeld. Ik heb geen pauze genomen, ik wilde door. Met mezelf, alleen thuis, met de voorleesstem. Met mijn eigen gedachten.
Een boek over de kleine Puck die jarenlang misbruikt wordt door haar stiefvader. De manier waardoor dat tot stand komt, kippenvel. 'Jij vindt mij toch ook lief', 'jij vindt het ook lekker', 'ons geheimpje, mag niemand weten', 'hij duwt zijn vingers naar binnen aan de onderkant en ik moet aan zijn piemel zitten'.
Verdomme.
Verdómme.
Luisterboek 1 was een ontspannen boek van totaal een uur of 12. Het duurde even voordat ik klaar was met luisteren van dat boek. Ontspannen, door de weken heen. Dit boek was mijn tweede en omdat ik weinig ervaring had, pakte ik gewoon wat want ik kon het toch nog niet kennen. Hij duurde 5 uur totaal. Ik kon niet meer stoppen. Ik kroop in Puck, ik wás Puck. Het verstoppen, het doodstil liggen, het niet reageren, het opnemen voor hem, het niet antwoorden van moeilijke vragen...
Ik begrijp niet waarom het zo terug komt. Waarom heb mij nu twee nachten achter elkaar op zoekt en ik nu (redelijk) per ongeluk ook een (lees)boek meeneem om in mijn veilige huis te beluisteren. Geen stiefvader, nee, nooit gehad. Helaas wel een ander.
Ik weet het niet, ik snap het niet en ik wil het niet. En toch houdt het mij bezig. Na de laatste zin van het boek, mijn jas en schoenen aan gedaan en naar buiten gegaan. Kop in de wind, ijskoud en in de war. Ik wilde niet stoppen met luisteren en tegelijkertijd vroeg ik mij af wat ik er mee moet. Is het een boodschap, is het toeval, is het een signaal? Ik weet het niet en probeer het gewoon maar even te laten. En toch.. houdt het mij bezig.
Een boek over de kleine Puck die jarenlang misbruikt wordt door haar stiefvader. De manier waardoor dat tot stand komt, kippenvel. 'Jij vindt mij toch ook lief', 'jij vindt het ook lekker', 'ons geheimpje, mag niemand weten', 'hij duwt zijn vingers naar binnen aan de onderkant en ik moet aan zijn piemel zitten'.
Verdomme.
Verdómme.
Luisterboek 1 was een ontspannen boek van totaal een uur of 12. Het duurde even voordat ik klaar was met luisteren van dat boek. Ontspannen, door de weken heen. Dit boek was mijn tweede en omdat ik weinig ervaring had, pakte ik gewoon wat want ik kon het toch nog niet kennen. Hij duurde 5 uur totaal. Ik kon niet meer stoppen. Ik kroop in Puck, ik wás Puck. Het verstoppen, het doodstil liggen, het niet reageren, het opnemen voor hem, het niet antwoorden van moeilijke vragen...
Ik begrijp niet waarom het zo terug komt. Waarom heb mij nu twee nachten achter elkaar op zoekt en ik nu (redelijk) per ongeluk ook een (lees)boek meeneem om in mijn veilige huis te beluisteren. Geen stiefvader, nee, nooit gehad. Helaas wel een ander.
Ik weet het niet, ik snap het niet en ik wil het niet. En toch houdt het mij bezig. Na de laatste zin van het boek, mijn jas en schoenen aan gedaan en naar buiten gegaan. Kop in de wind, ijskoud en in de war. Ik wilde niet stoppen met luisteren en tegelijkertijd vroeg ik mij af wat ik er mee moet. Is het een boodschap, is het toeval, is het een signaal? Ik weet het niet en probeer het gewoon maar even te laten. En toch.. houdt het mij bezig.
17 sep 2019
- meld ongepast verhaal
-
kruidje
woensdag 18 september 2019 00:35
Het is toeval.
En of dat een gelukkig of een ingelukkig toeval was, dat kan ik niet beoordelen.
Misschien weet je dat zelf nu nog niet eens.
Wat ik wel weet dat je in je dromen dingen verwerkt. Wat dus zou kunnen betekenen dat er blijkbaar nog iets te verwerken vált.
En daarbij ben je nu extra kwetsbaar en komt alles harder binnen.
Dat is niet raar of vreemd, maar wel heel vervelend voor jou. -
kruidje
woensdag 18 september 2019 00:36
*ingelukkig= ongelukkig.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 dec 2019 De blaadjes zijn verdwenen
- O 21 nov 2019 Drie blaadjes aan de boom ( 5 )
- O 17 sep 2019 Lievelings ( 2 )
- O 13 sep 2019 Verdwijn eens uit mijn hoofd ( 2 )
- O 29 aug 2019 'Moet jij niet een keer een boek schrijven?' ( 2 )
- O 29 aug 2019 'Hij wel' ( 2 )
- O 28 dec 2018 De middag die ik probeerde uit te stellen ( 3 )
- O 28 dec 2018 Spanning en emoties met enorme vermoeidheid
- O 23 dec 2018 Hét moment waar ik zoveel jaren tegen op zag ( 2 )
- O 26 okt 2018 De stap zetten is te... moeilijk? ( 1 )
- O 02 okt 2018 Liedjes van toen ik ze nodig had ( 2 )
- O 30 aug 2018 Update van de ups en downs ( 1 )
- O 22 jan 2018 Ironisch ( 1 )
- O 25 okt 2017 #Metoo ( 3 )
- O 10 sep 2017 Besef... ( 1 )