Jawaddenee, Keith en David, gelukkig nieuwjaar.

Zaterdag, 19 juli 2025

Jawaddenee.

In mijn hoedanigheid als huismeester in een verpleeghuis heb ik contact met mensen van divers pluimage. Mevrouw E is een van mijn favoriete bewoners. Altijd vrolijk, nooit verlegen om een grapje en een 'uitgesproken' mening. Uitgesproken tussen aanhalingstekens, want woorden uitspreken kan ze niet meer. Het enige wat nog uit haar mond komt is 'heuuuuuuj' als ze haar wijsvinger opsteekt en iemand begroet en 'jawaddenee' voor alle andere woorden. Hele gesprekken voert ze met enkel dat woord. En als je goed naar haar gezichtsuitdrukkingen en ogen kijkt en luistert naar de toon waarop ze 'jawaddenee' zegt, kun je haar nog vaak begrijpen ook. Op deze manier laat ze duidelijk zien of ze het ergens mee eens is of juist niet. Lachen doet ze ook vaak. Mij uitlachen bijvoorbeeld. Als ik iets laat vallen of ergens tegenaan knal met stofzuiger of mijn karretje heeft ze de grootste lol. En dan heb ik dat ook. De mensen in het verpleeghuis hebben een kleine wereld en als ik dan een glim- of schaterlach zie van mensen die weten wat echte ellende is, is mijn dag een beetje beter.

Keith en David.

Bewoner M is volgens vele een enorme zeur, een kreng, een zeikerd. Ik vind het tegendeel. Als je in haar situatie zit, mag je wel eens zeuren en zeiken. Ze zit in een rolstoel (net als 90% anderen in het huis), voelt zich regelmatig te bedonderd om uit haar bed te komen en is dus afhankelijk voor vele dingen. Net als de meeste bewoners is haar wereldje erg klein geworden. Toen ik voor het eerst op haar kamer kwam om de was te brengen en mij voor te stellen, zag ik boven haar bed een geweldige foto van Keith Richards (gitarist van de Rolling Stones) hangen en daarnaast hangt er een foto van David Bowie. Ik ben nogal groot fan van beide en dus hadden we een onderwerp om over te kletsen. Ook haar boekenkast staat vol met interessante boeken. Af en toe hebben we het over de rockhelden van weleer. Helaas niet wat vaker, want meestal als ik haar was kom brengen ligt ze bedonderd in bed. En als ze uit haar kamer komt, gaat ze met de taxi mee. Vaak naar het ziekenhuis. Ondanks alles zie ik haar toch ook plezier hebben met andere bewoners, zeker als ze gezellig een wijntje drinken.

Gelukkig Nieuwjaar.

Bewoner EG is een fijne, intelligente kerel met een goede kijk op kunst. Hij heeft prachtige kunst op zijn kamer staan en hangen en hebben daar, toen hij daar pas woonde, leuke gesprekken over gehad. EG is de laatste tijd letterlijk de weg kwijt. Wij hebben 2 verdiepingen die een kopie zijn van elkaar. Zijn kamer is op de 1e en de huiskamer waar hij eet is op de 2e. Dagelijks gaat hij in de tuin in het zonnetje zitten wat, uiteraard, op de begane grond is. Als hij dan naar boven gaat weet hij het niet meer, weet niet waar hij heen moet en heeft moeite met de lift. Ik help hem regelmatig en hij bedankt mij altijd vriendelijk voor de hulp. Hij heeft beginnende dementie. In de fase dat hij dat weet. Hij spreekt het regelmatig naar mij uit. Een veel gezegde zin is: 'Ik word gek van mijzelf'. Mijn moeder zei hetzelfde toen ze in dezelfde fase zat. Nog altijd heb ik moeite om dat te beantwoorden. Soms leg ik mijn hand broederlijk op zijn schouder en dan schuifelen we samen naar de plaats van bestemming.

Regelmatig is hij iets kwijt en vraagt mij om hulp. Laatst was hij zijn zonnebril kwijt en vroeg mij om te zoeken. Toen ik de bril ook niet kon vinden zei hij dat ik zijn telefoonnummer moest bellen en dan wisten we gelijk waar zijn zonnebril ligt. Ik keek hem glimlachend aan en vertelde dat zijn zonnebril waarschijnlijk niet zal oppakken. Verbaasd kijkt hij naar mij, ik zie hem denken, hij schiet in de lach en zegt het welbekende zinnetje.

Vorige week kwam ik hem tegen bij de lift en wenste me gelukkig nieuwjaar. Ik keek in zijn pretoogjes en wenste hem vrolijk Pasen. Hij moest ook lachen en vertelde me dat hij dat bij iedereen doet. Om een reactie uit te lokken. 'Heb ik tenminste weer iets om te lachen'.

Ondanks de ellende van deze mensen proberen ze toch alles uit het leven te halen wat nog enigszins mogelijk is. Ik ken heel wat gezonde mensen die daar een voorbeeld aan kunnen nemen.