Ik walg van mezelf

Ik ben het zat.
Elke adem die ik neem is vergif.
Ik besta — waarom?
Ik haat het dat ik besta.

Mijn huid voelt als straf,
mijn stem als een leugen,
mijn gedachten een eindeloze stroom
van rot en roest en zelfverraad.

Ik kijk naar mezelf en ik spuug.
Wat is dit voor gezicht?
Wat is dit voor zwakte,
die zich mens durft te noemen?

Iedere fout brandt zich in m’n schedel,
als krassen op glas die nooit verdwijnen.
En elke keer dat ik probeer te vluchten,
wacht ik al op mezelf — als vijand.

Jij voelt misschien verdriet.
Ik bén verdriet.
Ik bén het schreeuwen in de stilte,
het bloed dat niemand ziet.

Het is geen fase.
Het is geen roep om aandacht.
Het is oorlog in mijn borst,
en ik verlies. Elke dag weer.

Als er een hel bestaat,
dan draag ik haar in mij.
En de ergste demon
kijkt me aan in de spiegel.
09 aug 2025 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van DarkMess
DarkMess, vrouw, 25 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende