Ik haat solliciteren

Oké.
Ik heb al een hele preek geschreven over solliciteren. Dat ik er een hekel aan heb. Daaraan toevoegend, ik heb ook een hekel aan het krijgen van hele uitgebreide redenen tot afwijzing.

Tuurlijk, het is wel fijn om een reden te krijgen waarom je bent afgewezen. Maar ik krijg nu echt best wel uitgebreide verhalen over hoe ik niet goed pas in een omgeving en dat ik verlegen of gereserveerd overkom. Dat zijn van die dingen waar ik gewoon niks aan kan doen. Dat heet: mijn persoonlijkheid. Ik kan niet mijn persoonlijkheid aanpassen. Ja sorry, ik ben geen van nature leidinggevend, charismatisch persoon. Ja sorry, ik kan ook niet doen alsof. Maar dat betekent niet dat ik geen goed ondersteunend persoon ben of dat ik nooit in een leidinggevende rol kan groeien. Ik ben wel heel verzorgend en empathisch en menselijk gericht! Goed in informatie opzoeken en doorgeven! Een goede teamspeler.
Het lijkt alsof ze alleen maar de volgende directeur zoeken bij startersfuncties en niet gewoon een mens dat verder wil groeien...

Mijn angst dat niemand mij ooit gaat aannemen groeit alleen maar meer zo. Ik zou willen dat iedereen gewoon zei dat ik niet voldoende ervaring heb of dat mijn opleiding niet goed aansluit op de functie. Dat kan ik nog hebben, weet je. Of dat ik zoekende lijk, die heb ik nu al twee keer gehad, maar dat is ook omdat ik inderdaad zoekende ben naar mijn allereerste baan. En ik weet niet wat precies matcht. Dus ik probeer van alles. Dan snap ik die kritiek.
Maar ik heb nu in totaal vier gesprekken gehad en twee keer te horen gekregen dat mijn persoonlijkheid 'verkeerd' is...
Aie.

Ik haat solliciteren.

15 aug 2022 - meld ongepast verhaal

iAngel, vrouw, 25 jaar

Phlo (opgeheven op 06-12-2022) maandag 15 augustus 2022 17:19
Zo'n lange sollicitatieperiode is echt kut.. vooral met zulke non-constructieve 'feedback'. Jouw persoonlijkheid is méé dan prima en je noemt een lijst kwaliteiten dat voor elk bedrijf een aanwinst is..

vanuit mijn eigen ervaring:

ik heb zelf ook heel veel vergelijkbare feedback gehad op mijn sollicitaties. Te gereserveerd, niet enthousiast genoeg, springt er niet uit, verlegen, past niet in het team, etc.. Ik heb uiteindelijk ongeveer 8 keer dit soort blabla kritiek gekregen voordat ik me realiseerde dat dit kwam omdat van mij verlangd werd dat ik meer vragen zou stellen tijdens het gesprek. Maar dat wordt er natuurlijk niet concreet bij gezegd..

Met dit soort feedback is je oplossing: Stel vragen! Veel vragen! Goede vragen, stomme vragen, vragen waar je het antwoord al op hebt (weten zij niet).: het is heel makkelijk om de (hoeveelheid) vragen die zij willen zien niet te stellen omdat je jezelf al te goed hebt voorbereid/ingelezen op de functie. Stel alsnog die vragen, al was het maar om te voorkomen dat jouw enthousiaste harde voorbereidende werk niet onbedoeld geïnterpreteerd wordt als desinteresse.

Gooi er een mild persoonlijke/onverwachte/niet relevante vraag tussen als dat ok voelt. Bijvoorbeeld: Ik vroeg bij mijn allerlaatste sollicitatie of mevrouw x het labwerk en de scheikunde dan niet heel erg mist in haar huidige functie. Vet niet relevant voor mijn sollicitatie maar je wordt van zoiets wel beter onthouden en je maakt een somewhat persoonlijke connectie en je toont het initiatief dat zij klaarblijkelijk zoeken.. Dat is drie vogels in één random vraag!

Dit was het even off the top of my head, ik hoop dat je er wat aan hebt. Weet eigenlijk niet eens of je wel op sollicitatieadvies zit te wachten, maar dit is oprecht goed bedoeld. Heeel veel sterkte met het verdere solliciteren!!
Nightdream dinsdag 16 augustus 2022 08:25
Solliciteren is ook ontzettend frustrerend. Je moet in een momentopname laten zien waarom jij geschikt bent voor de baan en iemand - vaak iemand die niets over de functie weet - gaat beoordelen of jij geschikt bent. Vaak hebben deze mensen niet eens de juiste vakkennis en gaan daardoor op bijzaken beoordelen of ze je willen aannemen.

Ik had het laatst bij een gesprek voor een opdracht: het was een online video call en ik gaf vooraf aan dat mijn internetverbinding heel slecht was en dat ik vertraging had op de lijn. Er waren twee mensen bij het gesprek aanwezig. Een marketeer en iemand van HR. Het gesprek ging goed, heb mijn kennis kunnen delen, had een leuke klik met de marketeer (die van HR was tussendoor zelfs een paar keer weg) en er werd al zelfs gesproken over startdata en vakanties.

Een paar dagen later kreeg ik een afwijzing. Reden: de dame van HR vond me te onzeker en dacht dat ik niet in staat was om een groep schrijvers te begeleiden. Schijnbaar was de marketeer wel laaiend enthousiast over me, maar mevrouw HR zag het niet zitten. Volgens de recruiter heeft dit bedrijf meerdere kandidaten voorgesteld gekregen en was ik de enige waar ze mee in gesprek wilden. De recruiter heeft nog geprobeerd dat ze het gewoon eens zouden proberen, maar nee. Dat wilden ze niet.

Het gekke is: ik heb totaal niet de indruk gehad dat ik onzeker was. Ik heb verteld hoe ik verschillende schrijvers heb begeleid, vaker een team schrijvers onder me heb gehad en nu voor mijn eigen website ook zelf een tekstschrijver heb. Gebrek aan enthousiasme en kennis was er niet.
Het enige dat ik kan bedenken waardoor ik onzeker zou overkomen, is die trage internetverbinding. Als je niet direct reageert op wat iemand zit en moeite hebt met horen wat er nou eigenlijk wordt gezegd, kan dat ook worden gezien als onzeker.

Het bedrijf in kwestie is nog steeds op zoek naar iemand...

Bij een andere situatie, waar ik solliciteerde in loondienst, merkte ik zelf al dat ik te senior was voor de functie en dat ze beter een junior konden aannemen. Toen ik werd afgewezen zeiden ze 'jij paste beter in het profiel, maar we hebben toch voor een junior gekozen', alsof ze dat zelf hadden bedacht. Maar: ik paste helemaal niet in het profiel. Ik zou de content marketeer al snel zijn gepasseerd, wat voor frustraties zou hebben gezorgd.
De persoon die ze hebben aangenomen ken ik toevallig (waar ik pas later achterkwam) en zij is dolgelukkig met haar nieuwe baan. Maar zonder mij, zouden ze waarschijnlijk niet eens een junior hebben overwogen.

Probleem tegenwoordig is echt dat het personeel zelf vaak niet eens goed weet wat ze nodig hebben en zoeken. Ze kunnen het niet goed inschatten en stellen onrealistische doelen. En ondertussen maar zeuren dat ze geen personeel kunnen vinden.

Het ligt niet aan jou. Echt niet.
knowthyself woensdag 17 augustus 2022 09:00
❣️

Ik hield mijn hard vast toen het een vriendin van mij, die ik mega competent vind, supersecuur en hardwerkend en oplossingsgericht en to-the-point etc.etc. 1 jaar lang bezig was met solliciteren.

Ik dacht: als ZIJ zoveel moeite heeft, wat moet ik dan?!

Ik heb ook een jaar gesolliciteerd, maar alleen omdat ik redelijk zwaar depressief was en mezelf daarom niet goed kon laten zien.

Van nature ben ik charismatisch, vrij assertief etc.

Toen ik er eenmaal iets bovenop was geklommen had ik werkgevers voor het uitzoeken.

Stom is dat. Dat mensen niet eerst nadenken, en zich zo laten leiden door charisma.

Als ik later een eigen kantoor heb, zorg ik ervoor dat de "stille" mensen kansen krijgen.

(En dan trainen om wel assertief voor zichzelf op te staan zodat de luide mensen niet over ze heen lopen.)

O 03 dec 2021 Het gaat niet zo lekker ( 4 )
O 13 okt 2021 Oorsuizen ( 4 )
O 22 sep 2021 Studeren en zo
O 02 sep 2021 Deze zomer ( 1 )
O 18 jul 2021 Het rondje
O 10 jun 2021 De laatste tijd
O 08 mrt 2021 Next
O 02 mrt 2021 Lente ( 3 )
O 16 feb 2021 Babykoetjes ( 4 )
O 05 feb 2021 Hobby’s ( 10 )
O 21 jan 2021 ~ ( 3 )
O 05 jan 2021 Even bijtikken ( 3 )
O 08 dec 2020 Moeten ( 4 )
O 24 nov 2020 Mijn week ( 1 )
O 12 nov 2020 Presteren ( 1 )

vorige volgende