Dat wat mij martelt
        
Zijn gedrag, zijn verwijten, zijn zieligheid 
alsof híj het slachtoffer is. 
Altijd en elke keer weer. 
Het sloopt me 
Ik word gezien als de boosdoener
zij die geen liefde kan geven aan haar broer
alleen maar kan katten en boos is
Het verbaast me nog altijd 
dat mijn ouders niet opmerken 
dat ik totaal verander 
wanneer híj in huis is
Ik trek me terug, 
wil het liefst weg van huis
en vermijd gesprekken met hem
Zien ze het werkelijk niet
of willen ze het niet zien?
Een vraag, die ik gewoon echt niet wil beantwoorden.
    
    
    Past&Today, vrouw, 34 jaar
 
 
 
        Log in om een reactie te plaatsen.
 
    vorige
    volgende