Burnout
Vraag me niet hoe lang het inmiddels is... Twee, drie weken?
Ik zit even thuis van werk om goed tot rust te komen. Tot midden augustus zit ik hier zeker nog, daarna gaan we evalueren hoe het ervoor staat. Eigenlijk verbaasde het me niet dat het zo ver is gekomen. Het verbaasde me eerder dat ik het zo lang vol heb weten te houden voor ik uitviel.
Als ik boodschappen doe, val ik als ik thuis kom een uurtje in slaap. Wanneer ik daarna wakker word en de keuken opruim, kan ik als ik klaar ben nog eens twee uur slapen om bij te komen. Soms ga ik bewust op bed liggen om bij te komen, maar als ik dit niet doe, val ik in slaap tijdens het TV kijken.
Werken zit er dus even niet in. Er komt naar mijn smaak te weinig uit mijn handen, maar ook dat is even niet anders. Het is nu rusten en tot rust komen.
Wat me goed doet is dat een hoop collega's merken dat ik er niet ben en zonder op details in te gaan, me sterkte wensen en zeggen dat ze me missen. Meerdere hebben een kop koffie en een luisterend oor aangeboden voor als ik daar behoefte aan heb.
Therapie is gestart en ik zie tegen elke sessie op. Toch schiet dat uur praten iedere keer snel voorbij. Al zijn het nog maar twee sessies geweest, dus wie weet wat het nog kan brengen.
Moe. Tijd voor een powernapje.
-VLH
VLH, man, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende