72 toen ze eenmaal woorden in steen begonnen te >

KERVEN, GEBRUIKMAKEND VAN HET IERSE OGHAMSCHRIFT, GING HET MEESTAL NOG OM EENVOUDIGE GEDENKTEKENS VOOR DE DODEN, MERKSTENEN DIE DUURZAAM GENOEG WAREN OM ALS GRENSSTEEN TE DIENEN, ÈN BETROUWBAARDER DAN 'T GEHEUGEN!

Maar die Ieren dreven ook handel met de Romeinen, en daarvoor had je òf 't geheugen nodig òf documenten die de Romeinen konden begrijpen; tijdens hun reizen naar Gallië & Wales ontdekten de Ieren dan ook al snel dat de taal van de Romeinen ànders was èn zo óók heel anders geschréven werd?! Èn tegelijkertijd ontwierpen zij ook hùn eigen systeem voor het schrijven van de Ierse taal: het ogham- alfabet ontstond uit de inkepingen in de houten kerfstokken die gebruikt werden om schapen en koeien te tellen, maar een bijkomende bedoeling kan wellicht ook geweest zijn om Romeinse functionarissen & handelaren te verwarren, die alleen hùn eigen letters kenden!?

Dit betekende ook dat Patricius al 'n goede uitgangspositie hàd toen hij in de vijfde eeuw de Ieren kwam bekeren: hij predikte 't geloof van Hèt Bóek, hij had wetboeken èn de Euangeliën bij zich, en de Ieren hadden al hun eigen manier van lezen en schrijven: ze waren vertrouwd met de techniek!

Traktaten uit het Ierse Rècht die later, in de 7e eeuw, geschreven werden, duiden erop dat het bestaan van een contract onder andere BEWÉZEN kon worden door 'een goddelijke oude tekst', èn dat getuigen een contract van een dode konden staven, zij 't alleen als ze niet tegengesproken werden door teksten die in steen gebeiteld waren! Schrijven heeft aldus 'n lange traditie in 't Ierse recht? Nog veel opmerkelijker is wat de 7e-eeuwse monnik MUIRCHÚ schrijft in zijn Léven van Sint-Patricius: de missionaris belandde in een strijd over magie met de druïde van koning Lóeguire!


De koning gaf die twee opdrachten opdracht om hun boeken ìn 't water te werpen, zodat ze nu allemaal duidelijk konden zien WÈLKE god het wáárd was òm aanbéden te worden? De druïde zei dat hij 't liever niet dééd, want hij had gehoord over 't doopsel, & dus was de gòd van Sint-Patricius kennelijk 'n watergod! Natuurlijk schreef dìt Muirchú alweer 200 jaar láter na dato & mogelijk nam hij aan dat Ieren altijd al boeken hadden gehàd omdat hij ze zelf óök had, maar waarschijnlijker is dat dit verhaal letterlijk met worden genomen: druïden hadden 'n soort boeken, wellicht van bladmetaal, of van hout & steen, die kònden wedijveren mèt Hèt Bóek! Patricius leerde sommige mannen het alfabet zodat ze voortaan ook priester of bisschop konden worden, maar niet íederéén hàd die lessen nódig ...
04 jan 2016 - bewerkt op 06 jan 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 80 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende