38641Yesj256 Toen Miryam wakker werd op ´t balkon,

WAS DE NACHT BIJNA VOORBIJ.
De lucht in ´t oosten vertoonde pastelkleurige rood~ & geelbruine strepen, in allerlei tinten.
Zó te zien, gaat het vanavond stormen in Galilea,
dacht Miryam. De zeilen waren gehesen.
De kleine scheepjes snelden naar huis, na een lange nacht van zwoegen. Miryam stond òp en
liep de kamer in, waar Boaz nog steeds in de armen van zijn moeder lag. Yochannah hief haar gezicht
op & keek Miryam aam. Ze schudde haar hoofd, alsof ze wilde zeggen dat het nú èlk moment afgelopen kon zijn. ´Heb je geslapen?´ vroeg Miryam. ¨Nee.¨ ´Wil je dat ik hem een tijdje van je overneem? Dan kun jij even uitrusten.´ Channah trok haar wenkbrauwen òp en keek naar Bo. Hij leek zó klein in haar armen!!
Zijn hoofd rustte op haar borsten. ¨Nee. Nee, dank je. Ik weet... dat ik hem niet lang meer in mijn armen kan houden. Ik kan toch niet slapen. Ik wil hem niet neerleggen. Hiermee moet ik het de rest van mijn leven doen. Ik denk dat Marc & Choesas niet op tijd terug zijn, wat denk jíj?¨ ´Nee, dat denk ik ook niet,´
antwoordde Miryam naar waarheid. Miryam streelde het voorhoofd van de jongen. Hij gloeide van de koorts. Hoe was het mogelijk dat hij nog steeds in leven was? Het was amper voor te stellen dat hij het papaversap & de pijn hàd overleefd. Maar hij wàs er nog. Om de vijf seconden haalde hij heel langzaam oppervlakkig adem. Zijn buik stond op barsten. Als dit nog lang duurde, zou zijn buik openbreken en zijn ingewanden naar buiten komen! Channah keek haar zoontje aan met innige tederheid. Was ze eindelijk bereid ´t onvermijdelijke te aanvaarden? ¨Vier dagen geleden was ik nog boos op hem. Hij had ´n vaas gebroken, & ik heb hem zonder eten naar zijn kamer gestuurd. Ik heb tegen hem geschreeuwd, en hij moest zó húilen! O, wat zou ik dat graag terugnemen!¨ Ze glimlachte treurig bij de herinnering. ¨Ik heb al zoveel tijd verloren laten gaan! Kòstbare tijd! Ik dacht dat we nog tijd genoeg hadden. Ik heb nagelaten om ècht naar hèm te lúisteren. Dàt kàn ik nooit meer goed maken!¨ ´Zal ik iets te eten voor je halen?´ ¨Nee.¨ ´Kan ik iets anders voor je doen?´ Yochannah haalde haar vingers door zijn verwarde haar.
¨Ik heb niets in huis waarmee ik zijn lichaam kan zalven.¨ ´Ik stuur Carta naar mijn huis om er nu iets op te gaan halen. Ik heb ´n albasten kruik met parfum. Pure nardusolie uit Alexandrië. Die heb ik bewaard...
Voor ´n speciale gelegenheid. Ik weet eigenlijk niet waarvoor. Het is geschikt om ´n kóning te zàlven. Dus als je het goedvindt, wil ik jullie dat graag geven.´
22 mei 2020 - bewerkt op 27 mei 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende