38613marmir239 vol koele minachting keek hij~~~~~~


op haar neer.
´Ik zou bijna medelijden met je krijgen,´ zei hij. ´Mooi, onnatuurlijk wezen, dat je bent. Bijna zou ik medelijden met je krijgen.´
Toen spreidde hij zijn handen en keek omhoog, alsof hij zich tot de hemel richtte.
´Is dìt àlles?´
Ze snakte naar adem. ´Waar hèb je het over?´
´Mijn léven,´ antwoordde hij toonloos.
Hij wreef in zijn ogen, alsof hij probeerde uit zijn droom te ontwaken, draaide zich òm en liep de kamer uit. Tegen de tijd dat ze overeind was gekomen, was hij al verdwenen.

Marcus liep met grote passen door de tuin, terwijl hij onder het lopen zijn zwaard en dolk aan zijn riem bevestigde. Het liet hem koud dat hun luidruchtige confrontatie het hele huishouden in rep en roer had gebracht. Ze moesten eens proberen hèm tégen te houden! Marc schopte ´n emmer die hem in de weg stond opzij, ontgrendelde het hek en gooide het open. Zijn woede laaide op als het vuur van ´n smederij, waarin het ijzer van zijn vastberadenheid verbogen werd. Hij besloot dat het beter was haar niet te vermoorden, maar haar de gelegenheid te geven om na te denken over wat ze had gedaan, over wat ze was kwijtgeraakt. Het leek hem ook beter dat ze niet met medelijden overstelpt zou worden, zelfs niet bij haar overlijden. De gevolgen van haar verraad zouden op haar schouders neerkomen. Marc hoefde zich absoluut niet druk te maken over het verspreiden van het nieuws. Slaven waren uitstekende roddelaars.
Binnen twee dagen zou héél Galilea wéten dat Marcus de hoer van Magdala had afgewezen & waarom.

boos
17 mei 2020 - bewerkt op 20 mei 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende