38605234 ‘n Ròl Perkament, veel te groot voor die

KLEINE RUIMTE,
WAS TUSSEN HET TAFELBLAD EN HET SCHAP GEPROPT.

‘n Stukje van het dunne materiaal dat vastgezeten had in een spleet, scheurde af toen Marc de rol perkament lostrok. Hij herkende Miryams handschrift. Hij trok de olielamp dichter naar zich toe èn rolde de brief open. Liefste Barak, las hij. Marcus had het gevoel alsof er brandende pijlen door zijn hoofd schoten. Zoals ‘t onontkoombaar verschroeiende mengsel van teer en zwavel uit de Parthische pijlen, drong de verschrikkelijke wáárheid over haar bedrog diep in hem door. Er was geen ontkomen aan.

Haar schandelijk gedrag verspreidde zich, folterend als een verterend vuur, door zijn hele wezen!

Ze was een serpent, ‘n jakhals, ’n demon? Ze verdiende het niet te leven! Marcus ziedde van woede en wierp de rol perkament van zich af. De rol kwam onder het bed terecht. Hij bulkte zich en pakte het heft van zijn dolk.

HIJ ZOU DIE BARAK BAR CHALFI VERMOORDEN!

Hij zou hem eerst kelen en hem dan vervolgens leeghalen als een Visch!

Marc stak de punt van de dolk in het tafelblad van Miryams kaptafel, waardoor de pot met oogschaduw omviel.

Maar stel dat ze Bar Chalfi, net als Marcus, door haar listen ook 'n rad voor de ogen gedraaid had?
Zij was schuldig!

Wie wéét hóevéél mànnen ze al bedrogen hàd, hoeveel anderen ze inmiddels had verleid, in de vàl gelòkt, gefolterd en vervolgens afgedankt?

Marc raapte de rol op en ging op haar bed zitten.

Hij nam nòg een slok wijn en dacht na over de verschillende manieren waarop hij haar zou kunnen vermoorden, op zoek naar de methode die hem de grootste voldoening zou geven.

boosboos
16 mei 2020 - bewerkt op 18 mei 2020 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 78 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende